
Portugalski uboczny projekt muzyków Moonspell założony w 1998 w Lizbonie. Od razu nasuwało się pytanie czy powoływanie do życia Daemonarch miało jakikolwiek sens. Podczas kiedy ówczesny Moonspell zaczął eksperymentować niebezpiecznie z nużącą elektroniką, Daemonarch nawiązał do pierwotnej surowości znanej z wczesnej twórczości, choć nie był tylko kopią lat młodości. To granie znacznie zbrutalizowano, uczyniono nadzwyczaj mrocznym i dodano specyficzny pierwiastek szaleństwa. Krążek był zbyt melodyjny, aby określać go jednoznacznie mianem blackmetalowego, w większości kawałków bowiem przewijały się inspiracje tradycyjnym heavy. Stylistycznie najbliżej było albumowi do Rotting Christ. Teksty stanowiły wypadkową mistycznej poezji oraz epickich opowieści Fernando Ribeiro, który napisał w wieku 16 lat, zainspirowany studiami nad filozofią i okultyzmem. Zrezygnowano z usług prawdziwego bębniarza, wykorzystując automat perkusyjny. On nadał materiałowi lekko mechaniczny i miejscami też industrialny charakter. Klawisze Pedro Paixao odpowiadały za wstawki atmosferyczne i symfoniczne, często wychodziły na pierwszy plan i nawiązywały do estetyki metalu gotyckiego. Płyta zawierała m.in. cover Bathory Call From The Grave oraz cover Moonspell Hymn To Lucifer. Wydawnictwo pocieszyło tych wszystkich, którzy poczuli się oszukani Sin/Pecado, choć nie była to jakaś wybitna płyta. Co więcej po latach wciąż może budzić zdziwienie sam fakt, że w ogóle powstała. W zasadzie jedyne wytłumaczenie było takie, iż pod koniec lat 90-tych XX wieku Moonspell był przez jego członków traktowany jako spokojniejszy zespół, do którego na tym etapie nie pasowały elementy blackowo-deathowej brutalności. W kolejnych latach ten pogląd zrewidowano, czego efektem stała się brutalniejsza twórczość Portugalczyków. Wstydu Daemonarch nikomu nie przyniósł i miejscami mógł intrygować, ale tak po prawdzie mógłby w ogóle nie powstać. Przy odsłuchu dawało się usłyszeć konieczność pisania numerów na szybko, ich niedopracowania i łączenia w dość przypadkowy sposób ze sobą części motywów.
ALBUM |
ŚPIEW |
GITARA |
KLAWISZE, PROGRAMMING |
BAS |
[1] |
Fernando Ribeiro |
Ricardo Amorim |
Pedro Paixao |
Sergio Crestana |
Rok wydania |
Tytuł |
1998 |
[1] Hermeticum |

