Szwedzki zespół założony w 1989 w Strömstad. Na siłę można by go określić jako jednego z pionierów New Wave Of Swedish Death Metal, tyle że o sporym zabarwieniu satanistycznym. Okładkę pierwszej kasety demo "The Grief Prophecy" z 1990 zaprojektował ówczesny wokalista Mayhem - Dead. Gitary brzmiały bardzo melodyjnie, zresztą muzycy przyznawali się otwarcie do ogromnego wpływu, jaki wywarła na nich muzyka Iron Maiden. Z [2] wionęło specyficzną atmosferą zła popartą dobrą pracą gitar i ponownie doskonałymi melodiami. Do najlepszych utworów zaliczyć trzeba Black Horizons, Heavens Damnation i Mistress Of Bleeding Sorrow. W 1994 Nödtveidt wystąpił na debiucie Ophthalamii oraz nagrał album The Priest Of Satan z grupą The Black. Najlepszy w dyskografii [3] udowodniał, że temu black/deathowi daleko było do banalności. Materiał wydawał się bardzo surowy i posiadał "korytarzowe" brzmienie, ale formacja nawet to potrafiła przekuć w atut, gdyż blackowe tremola brzmiały przestrzennie, przejścia perkusji - potężnie, a wokal Nödtveidta - nadzwyczaj złowrogo. Muzycy operowali przyzwoitym warsztatem instrumentalnym, choć najsłabszym elementem płyty okazały się solówki Zwetsloota. Nadzwyczaj świeżo grupa wypadła w najbardziej agresywnych fragmentach, choć częste wplatanie pierwiastków melodyjnego deathu mogło dziwić (Unhallowed, Where Dead Angels Lie, Thorns Of Crimson Death). W niektórych kręgach krążek nieco nad wyrost okrzyknięto epokowym. [4] zawierała rzadkie nagrania grupy, covery i nagrania demo.
Kariera Dissection załamała się w 1998, kiedy Jon Nödtveidt został oskarżony o morderstwo 37-letniego homoseksualisty algierskiego pochodzenia Josefa Ben Maddoura i skazany na karę więzienia. Czyn zaiste "mroczny i diabelski" - szkoda tylko, że ta głupota przyczyniła się do zaprzepaszczenia szansy na niemały sukces. Gdyby nie to wydarzenie, nazwa zespołu pewnie dziś byłaby wymawiana jednym tchem z czołówką blackowo-deathowego grania. Zespół bowiem z łatwością poruszał się po obrzeżach black i death metalu, umiejętnie balansując na płynnych granicach między tymi stylistykami. Nagrany po przerwie [7] zaprezentował death w stylu göteborskim, a doskonale dopieszczone brzmienie nie pozostawiało miejsca na blackowe szumy. Wciąż podobały się udane melodie i akustyczne przerywniki.
13 sierpnia 2006 Nödtveidt popełnił samobójstwo w wieku 31 lat w Hässelby na przedmieściach Sztokholmu. Podobno strzelił sobie w głowę, leżąc w kręgu zapalonych świec z otwartą magiczną księgą grimoire "Liber Azerate" (wbrew pogłoskom nie była to "Biblia Szatana" LaVey`a, którym muzyk za życia pogardzał). Emil Nödtveidt (młodszy brat) znany był z działalności w Swordmaster. Peter Palmdahl grał w Runemagick i Deathwitch.