Australijska grupa powstała w 1972 pod nazwą Stillwater. W 1973 formacja przyjęła nazwę Finch, a pod koniec roku wygrała konkurs "Pepsi Pop Poll". Nagrodą za pierwsze miejsce było podpisanie kontraktu z wytwórnią Picture Records i nagranie w styczniu 1974 singla Out Of Control / And She Sings. Realizacja materiału na właściwy studyjny debiut zabrało formacji ponad 2 lata (m.in. Spencer kończył liceum) - w międzyczasie w sierpniu 1974 ekipa umieściła pięć nagrań (Sail Away, Lady Of Truth, Roses, Arabic Love Theme i Putting It Up) na ścieżce dźwiękowej do filmu "Drouyn". Krążek ukazał się ostatecznie w maju 1976 - stanowił świadectwo stylistycznego niezdecydowania, gdyż utwory dryfowały między wieloma spuściznami, m.in. Deep Purple, Free i Staus Quo. Z tej heavy-rockowo/bluesowej płyty wyróżniał się z pewnością wykonany z prawdziwą pasją Crystal Country Gorge, z zapamiętywalnym riffem i mocą przewyższającą z łatwością resztę materiału. W grudniu 1976 Finch wypuścił singla Short Changed Again / One Nighter, który doszedł do 29 miejsca na radiowej liście przebojów Sydney. Następnie kwartet przeniósł się do Melbourne, tam też spełniał rolę supportu przez główną gwiazdą Supernaut. W marcu 1977 Bob Spencer dołączył do Skyhooks, w tym samym czasie szeregi grupy opuścił basista Tony Strain. Od kwietnia do czerwca 1977 Finch przeszli serię personalnych zmian (łącznie 9) - w końcu do ekipy dołączyła dwójka nowych gitarzystów, a także basista Mark Evans, znany wcześniej z AC/DC. Przyszłość rysowała się w coraz jaśniejszych barwach. Muzykom udało się podpisać intratną umowę z potentatem CBS/Epic Records i szybko nagrali singiel One More Time / Mean Machine. Po tym fakcie gitarzystę Chrisa Jonesa zastąpił Dave Hinds (ex-Marshall Brothers, ex-Rabbit). Z nim w składzie zespół przystąpił do nagrywania drugiej płyty, na której zwrócił się ku hard rockowi. Kilku krytyków dosłuchało się znacznego progresu w śpiewie Orforda, nazywając go mixem Planta i Rodgersa. Popularność trwała krótko - okazało się, że w Holandii działała grupa o identycznej nazwie, więc Australijczycy przemianowali się na Contraband. Z nowym perkusistą Barry`m Cramem nagrano płytę Contraband w 1979. Zarówno jednak ona, jak i dwa towarzyszące jej single (Rainin` Again z marca 1979 i Gimme Some Lovin` z lipca 1979, będący przeróbką The Spencer Davis Group) przepadły. Kiepską finansową sytuację starano się ratować wydając materiał Finch pod nowym logo, jednak kiedy wytwórnia Portrait rozwiązała kontrakt, formacja zaprzestała dalszej działalności.
Bob Spencer grał potem jeszcze w The Angels (1986-1992) i Temple Gods (1992–1993). Mark Evans po krótkich epizodach w Cheetah (1980) i Swanee (1982), dołączył do Heaven we wrześniu 1983. Następnie zaprzyjaźnił się z ex-wokalistą Buffalo Dave`m Tice`m i występował z nim w Headhunter, Dave Tice Band oraz Tice & Evans.

Mark Evans (ex-AC/DC)