Amerykańska grupa założona w 1995 w Pensylwanii przez muzyków znanych zespołów chrześcijańsko-metalowych: Sacrament, Sardonyx i Believer. Debiut zwrócił na siebie uwagę ciekawą wypadkową hard rocka, prog-metalu i gotyku. Instrumentem prowadzącym były duszne klawisze, na tle których luźny kobiecy śpiew "brzmiał jak zaczerpnięcie haustu świeżego powietrza". Przy czym chłodne podejście do tematu emanowało ciepłym brzmieniem ze studia - podobnie sprzeczne uczucia towarzyszyły odsłuchowi całości. 5 kompozycji wzbogacił mroczny ujmujący wokal Anny DeRose, te same numery powtórzono w drugiej części krążka w wersjach instrumentalnych. Ciekawie wypadł uroczy i niezwykle odkrywczy Carousel, w którym na spokojny fortepian nałożono ostre rockowe riffy. Muzycy nie włożyli wielkiego wysiłku w dobór melodii, postawili za to na pełne poetyki wokale (w The Sleeper wklejono poemat Edgara Allana Poe w ubarwionej marszowej formie). Powstała w zasadzie trudna muzyka, przepełniona wstawkami instrumentalnymi, skomplikowanymi deklamacjami i dźwiękami w tle.
Nagrany po 8 latach przerwy [2] nie poruszył fanów. Krążek miał pewien klimat, były ciekawe melodie i pozamuzyczne efekty, jak odgłosy burzy i padającego deszczu przewijające się w kilku kluczowych utworach. Występowały dające do myślenia teksty, wart podkreślenia był wyrazisty i lekko "przymglony" śpiew nowej wokalistki Vonnie King. Jednak gra pozostałych muzyków sprawiała wrażenie jakby kapeli jedynie przygrywającej żonie klawiszowca. Na płycie zabrakło miejsca dla długich rozbudowanych kompozycji, a ciekawsze solówki pojawiały się rzadko. Znakomita większość utworów posiadała strukturę piosenek z brylującymi klawiszami. Był to melodyjny rock z pewnymi ambicjami w kierunku Lacuna Coil, Within Temptation, Stream Of Passion, Theatre of Tragedy, a nawet Evanescence. Wydawnictwo mimo wszystkich swych zalet pretendowało do miana przeciętnego.

Mike DiDonato / Erik Ney (obaj ex-Sacrament), Jeff King (ex-Sardonyx), Joe Daub (ex-Believer)