Amerykański kwintet założony w Portland w 1982 przez braci Lachman. W 1988 udało się kwintetowi umieścić nagranie Into The Darkness na składance "Metal Massacre 8". Na jedynym albumie muzycy zaprezentowali dość typowy US power - melodyjny, niezbyt szybki, z ciekawym czystym wokalem Tima Lachmana. Spośród tłumu podobnych kapel, Gargoyle wyróżniali się dyskretnym wykorzystaniem elementów neoklasycznych, stosowanych przez gitarzystów w skromnych ozdobnikach, pewnych przejściach i solówkach (Nothing Is Sacred, Burning). Grupa potrafiła także zaserwować nawet melodię o epickim wydźwięku w Aryan Diplomacy. Był to metal oklepany, ale pewnie wykonany i pozbawiony cech prostactwa, z dominacją grania siłowego. Zabrakło jednak instrumentalnych popisów na wysokim poziomie. Final Victory oraz Out From The Shadows obracały się w stylistyce Helstar. Z kolei Dark Mirror Dream próbował wejść na tereny nieco progresywne w partiach szybkich pulsujących gitar. Wzorcowe brzmienie było ostre i krystaliczne nie przyczyniło się do zdobycia większego uznania w USA, gdzie zaczęto oczekiwać od metalu większej energii i agresji, niż to prezentowały zespoły heavy/powerowe. Dla fanów progresywnego power z kolei, ten album okazał się zbyt prosty.
Kevin Sanders zagrał na solowych płytach Matta McCourta z Wild Dogs, a Patrik Lachman grał/śpiewał potem w Diesel Machine, Halford i Damageplan. Podczas koncertu z tym ostatnim 8 grudnia 2004, cudem uniknął śmierci z rąk szaleńca, który strzelał do zespołu, zabijając wówczas Dimebaga Darrella.