Amerykańska grupa powstała w kalifornijskiej Pasadenie w 2009 z inicjatywy Erica Harrisa. Muzyk ten wcześniej zagrał na płycie Beyond The Permafrost Skeletonwitch w 2007, ale postanowił założyć nowy projekt, w zamierzeniu mający być nową inkarnacją Thin Lizzy. Poza wpływami Lynotta i spółki, na swoim debiucie Gypsyhawk czerpali również z twórczości innych gigantów mocniejszego brzmienia, a wszystko zaprawili sosem sludge i doomowymi riffami. Całości dopełniła produkcja wzorowana na tuzach 70-tych. [1] łączył wpływy klasycznego rocka z heavy metalem w sposób nadzwyczaj świeży i przekonujący. Album zaczynał energetyczny Gypsyhawk, którego pomysł z pewnością wysnuto z twórczości Motörhead - to skojarzenie było bardzo silne, dodatkowo potęgowane przez motoryczną pracę basu i bębnów. Planet Former, jawiący się jako mix Thin Lizzy i Motörhead, zawierał interesujące zwolnienie oraz sabbathowy riff. Stuprocentową naleciałością Thin Lizzy był Commander Of The High Forest z solówkami granymi unisono przez dwie gitary. Wolno rozpoczynał się Eyes Of Ibad, by przekształcić się w nieco stonerowy kawałek, ale z nieodłącznym lynottowym duchem. Z kolei The Bokor`s Processions doskonale pasowałby na któryś z albumów Fireball Ministry pod względem rytmiki i sposobu prowadzenia melodii. Największą perłą krążka był jednak Resentment City ze smakowitymi technicznymi riffami, kojarzącymi się z klasycznym heavy-rockiem, a w niektórych momentach można było zaryzykować porównanie do Deep Purple. Sporo solowego wymiatania było w Blackhaven mimo dość przeciętnej melodii. Myśli biegły ku Mistreated purpurowych przy odsłuchu The Rabble And The Ruled, zaprawionego dobrym rockowym riffem. Na koniec Defenders Of Good Times, nagranie będące kalką wesołych utworów ZZ Top - niezobowiązujące, bluesowo-rockowe i ze zgrabnymi wtrąceniami. Zespołowi udało się udanie połączyć w jedną całość wpływy tego, czego sami zapewne nasłuchali się w ogromnych ilościach. Co prawda styl osadzono w latach dinozaurów rocka, ale posiadał on nieodparty urok.
Eric Harris zagrał wpierw na basie na płycie Spell Eater Huntress w 2012, a następnie założył Gygax.

Erik Kluiber (ex-The End, ex-Overloaded, ex-White Wizzard)