Norweski zespół powstały w 2001 w Raelingen na gruzach Phoenix Rizing. Debiut był nierówny i rozległy stylistycznie - muzycy zaczęrpnęli nieco z Running Wild, trochę ze szwedzkiej szkoły neoklasycznej, dodali też klawisze i momenty epickie. Nie była to nudna muzyka, potrafiąca w wielu miejscach zaskoczyć zgrabnymi zmianami tempa i melodii. Wokalista Jan Grefstad nieudanie jednak wchodził na wysokie rejestry, czasem jego głos zbyt chowano za ścianą instrumentów. Dwoma najciekawszymi kawałkami były z pewnością Beyond The Pharaoh`s Curse i A Warriors Path. Norwegowie nie uniknęli pseudo-progresywnej rozwlekłości w Wear Your Gun To Neverland i Land Of Forgotten Dreams. Z kolei tytułowy From The Cradle To The Brave był kompozycją niespełnionej szansy, opartą na celtyckim motywie i żywo przypominającą niektóre nagrania Gary`ego Moore`a. Mocny riff i konsekwentnie prowadzona melodia z elementem symfonicznym stanowiły tło dla doskonałego śpiewu zaproszonego tutaj Daniela Heimana z Lost Horizon. Szkoda, że rozmyto ten utwór sztampową powermetalową melodią. Na [2] muzycy poszli na skróty podrabiając Iron Maiden pod względem przeniesienia riffów i melodii. Udowadniały to choćby Break The Silence i Edge Of Time. Całe szczęście Grefstad nie próbował kopiować Dickinsona, śpiewając znacznie wyżej niż Bruce. Poza Mindgame Masquerade / The Sacrifice na płycie nie było utworów wprost do zanucenia, ale bezpośrednia przebojowość Highland Glory nie cechowała nigdy. Kiedy z grupy odszedł wokalista Grefstad, ekipa na wiele lat usunęła się w cień.
Po 6 latach milczenia Norwegowie powrócili z wokalistką, która niestety nie posiadała odpowiednich walorów głosowych. Było to o tyle bolesne, że sama muzyka z [3] była co najmniej dobra. Żywiołowy heavy z elementami power zawierał ciekawe melodie o wyważonych zwartych aranżacjach. Zaprezentowano zarówno dynamiczne zdecydowane granie (Holocauster Ride, Limitation Of Life, Temptation Highland), jak i nastrojowe pieśni z wykorzystaniem pianina oraz orkiestracji (Without You, Diary Of The Dying), nastawione raczej na łagodną odmianę grania symfonicznego. Dobra wokalistka zwłaszcza w tej drugiej konwencji mogła by tu zdziałać wiele, ale Trine Elise Johansen swoim bezbarwnym głosikiem znajdowała się daleko od czołówki śpiewających pań ze Skandynawii. Tytułowy Twist Of Faith był pełnym nostalgii utworem stanowiącym zgrabne połączenie power i gotyku, natomiast Far Cry From Freedoom próbował nawiązywać do motywów pirackich i szkockich sprzed lat. Czar obu kawałków niweczył jednak ponownie katastrofalny popis braku umiejętności ze strony frontmenki. Technicznie formacja grała na znanym poziomie - udane solówki gitarowe, tworzące klimat drugiego planu klawisze oraz ciekawa gra perkusisty. Płyta mogła stać się triumfalnym powrotem nieco już zapomnianego zespołu, gdyż materiał oparto na starannie opracowanych numerach. Gdyby zaśpiewał na niej ktoś kompetentny, kogo głos idealnie wpasował by się w bojowe pieśni o niemal epickim przekazie, zapewne tak by się stało.
Jan Thore Grefstad też w heavymetalowym Wild Willy`s Gang (Camouflage w 2005) i Saint Deamon (In Shadows Lost From The Brave w 2008 i Pandeamonium w 2009).