Amerykański projekt założony w 2006 w Półnconej Karolinie z inicjatywy multiinstrumentalisty Chada Davisa. Debiut w ciekawy sposób łączył wpływy wczesnego Black Sabbath, Pagan Altar i Judas Priest z lat 70-tych. [2] był znacznie lepszy - dorzucono tutaj elementy twórczości Witchfinder General i Candlemass. Głos Swansona przypominał nieco niższe rejestry młodego Ozzy`ego i nadawał całości specyficznego klimatu. Duszna i miejscami psychodeliczna atmosfera, pełne okultystycznej symboliki teksty i doskonała produkcja robiły duże wrażenie, mimo wykorzystania znanych w gatunku patentów. The Gathering od pierwszych taktów wciągał niepowtarzalną atmosferą, klimatem rodem z lat 70-tych w obrębie gitar. Typowy doom atakował w tytułowym The Ritualist z jednoczesnym zastosowaniem przestrzeni w zagrywkach a la Iommi. Energetyczny Naked Star osadzono bardziej w świecie heavy metalu, a równie dobry był Demons All Around Me z zagrywkami kojarzącymi się miejscami z wczesnym Mercyful Fate. Główny riff w Possession nie tylko wywoływał przyjemne wibracje swoim ciężarem, ale także przypominał dokonania tych wszystkich świetnych zespołów, które umiejętnie budowały nastrój aż do końca utworu z wielkim finałem. Soldiers Of Satan i Evil Inside nasycono duchem Black Sabbath, z czego ten drugi toczył się dostojnie niczym stutonowy walec. Niczym klamrą całość spinał kończący The Crawlspace, zaskakujący zmianami tempa i zahaczający o epickość. Ten mix wpływów, odniesień i zapożyczeń zaowocował niesamowitą chemią między dwoma muzykami. Niezwykły talent kompozytorski Davisa w połączeniu z charyzmatycznym wokalem Swansona dał naprawdę udany krążek. Na [3] nagrano przeróbkę Samhain To Walk The Night.
Phil Swanson śpiewał również w heavy/doomowych Briton Rites, Vestal Claret (EP-ka Lost Loved Ones w 2009, Bloodbath w 2011, The Cult Of Vestal Claret w 2014 oraz Vestal Claret w 2020), Seamount, Lords Of Triumph (EP-ki Reaching The End w 2015 i Demagod w 2017), Sumerlands i Smith & Swanson (Smith & Swanson w 2022).