
Jednosobowy projekt powstały w 2007 w San Antonio. Ryan Wilson pod tym szyldem był jaskrawym przykładem jak funeral doomu nie należało grać. Muzyk doszedł do wniosku, że wystarczyło w kółko powtarzać jedną zagrywkę przez 10-12 minut, żeby być gigantem pogrzebowego grania. To było po prostu granie uproszczone ponad miarę, banalne i płytkie, bez atmosfery rozkopanej mogiły i jakiejkolwiek rotacji rytmu. Ten kondukt żałobny chodził w kółko z pustą trumną, dla poklasku raczej niż wywołania głębszych emocji. Dodatkowo wszystkie instrumentalne braki próbowano zastąpić symfoniczno-klawiszowymi wstawkami i ambientowymi dodatkami. Była to antyteza gatunku, dało się to słuchać do snu czy prasowania, ale żadnego drugiego dna w tym wszystkim nie było. Za ładnymi okładkami nie szła żadna muzyczna jakość. Z biegiem czasu funeral zniknął i od [6] Ryan zaczął grać marzycielsko z harmonijną gitarą, bez riffów i z jeszcze większą ilością ambientu.
Ryan Wilson udzielał się też w black/deathowym Profundum (EP-ka What No Eye Has Seen w 2016 i Come Holy Death w 2017), black/deathowym Pneuma Hagion (EP-ka Rituals Of Extinction w 2017, Voidgazer w 2020, Demiurge w 2022 i From Beyond w 2024), funeral doomowym Excantation, grindcore'owym Liquid Viscera (Dead Body Obsession w 2019 i Cannibalistic Butchery w 2021) oraz
sludge/post-metalowym Crowhurst (Harsh Metal w 2021).
| ALBUM | ŚPIEW, WSZYSTKIE INSTRUMENTY |
| [1-11] | Ryan Wilson |
Ryan Wilson (Intestinal Disgorge, ex-Abosranie Bogom, Normpeterson, Hordes Of The Morning Star)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2009 | [1] Megaliths Of The Abyss |
| 2010 | [2] Shadows Over The Cosmos |
| 2012 | [3] The Womb Beyond The World |
| 2013 | [4] Runa EP |
| 2013 | [5] Nightfall |
| 2016 | [6] The Triumph Of Ruin |
| 2017 | [7] The Darkness At The Edge Of Dawn |
| 2019 | [8] Bleak And Everlasting |
| 2023 | [9] Into Darkness Ever More Profound |
| 2025 | [10] The Glow Of A Distant Fire |
| 2025 | [11] Advaita EP |

