Chilijski zespół powstały w Santiago, podobno jeszcze w 2011. Trudno powiedzieć co muzycy robili przez niemal dekadę, w końcu debiutancki album ukazał się nakładem własnym 12 lutego 2021. To było fantastyczne nawiązanie do wczesnej twórczości Symphony X, bez tej bzyczącej gitary dewasujących muzykę wspomnianej grupy od czasów Iconoclast. Neoklasyczny progresywny power obejmował w pełni we władanie ten krążek. Po symfonicznym intro wchodził Fly So High i od razu było wiadom, że ma się do czynienia z kompetentnymi muzykami. Wirtuozerskie popisy gitarowe Alcaino i dudniące bębny Cisterny dały wyśmienity podkład pod świetny jak zawsze śpiew Domica (on dał szczególny pokaz możliwości w Chains Of Fire). Ważną rolę w tym wszystkim odgrywały klawisze Eduardo Gongory, dryfujące od delikatnego fortepianu, klawesyn, organy Hammonda po syntezatory, wchodzące chętnie i często w interakcyjne pojedynki z gitarą. Do miana prawdziwych klejnotów płyty pretendowały: intensywny prog-metalowy Silent Call, Rain Of Misery oraz wolniejszy 10-minutowy Nightmare. Całości obrazu dopełniała znakomita produkcja, a za mastering odpowiadał Nicolás Arce Garcia, znany ze współpracy z Battlerage, Husar i Domić.
Paulo Domic Veneros śpiewał w prog-metalowym Catalán (First Stop Station w 2022).

Paulo Domic Veneros (ex-Witchblade, ex-Inquisicion, ex-Ghee-Yeh, ex-Triboulet, Domić),
Julio César Alcaino (ex-Alexis Birds Of Prey), Hermaunt Folatre (ex-Entrospect, Chaos Magic)