Kanadyjski projekt założony w 1978 przez Randy`ego Bachmana po jego odejściu z Bachman-Turner Overdrive. Ironhorse miał w założeniu kontynuować stylistykę jego poprzedniej formacji z okresu Head On. Było to granie proste i chwytliwe, a numery w rodzaju Jump Back In The Light, Old Fashioned czy ballada You Gotta Let Go wpisywały się udanie w pop-rockową (z naciskiem na popową) konwencję końca lat 70-tych. Wpływy The Rolling Stones pojawiały się w Tumble Weed, uwagę zwracał nieco bluesowy There Ain`t No Cure. Rolę zbędnego wypełniacza powierzono Watch Me Fly. Na singla wybrano dość nieoczekiwanie Sweet Lui-Louise, któremu udało się wspiąć na 36 miejsce na liście Billboardu (w Kanadzie na 26 pozycję). Po tym interesującym debiucie, Bachman wykonał niezrozumiały krok - pod presją wytwórni Scotti Brothers wymienił cały skład. Nie dość tego - sam zrezygnował z roli wokalisty, stawiając za mikrofonem klawiszowca Franka Ludwiga (ex-Trooper). Nowe oblicze zespołu nagrało [2] - krążek zupełnie bezbarwny, zawierający muzykę snującą się leniwie i bezcelowo. Z płyty nie dało się wyróżnić nawet jednego dobrego numeru (singlowy What`s Your Hurry Darlin' doszedł zaledwie do 84 pozycji w Kanadzie i 89 w Stanach). Bachman stanął przed wizją zawieszenia działalności. Desperacko sięgnął po dawnego znajomego - Freda Turnera z BTO, zmienił szyld na Union i nagrał krążek Strike w 1981.
Randy Bachman zrealizował solowo: Axe w 1970, Survivor w 1978, Any Road w 1992, Merge w 1996, Songbook w 1998, Every Song Tells A Story w 2001, Jazz Thing w 2004, Jazz Thing 2 w 2007, Jukebox też w 2007, Heavy Blues w 2015 oraz By George-By Bachman w 2018 (płyta z przeróbkami George`a Harrisona). Randy i Fred podjęli po latach ponownie współpracę jako Bachman & Turner (album Bachman & Turner w 2010 i koncertówka Live At The Roseland Ballroom, NYC w 2012). Mike Baird grał potem m.in. z Richardem Marxem i Billy`m Idolem, natomiast Ron Foos dołączył do Paul Revere And The Raiders. Po wielu latach (w maju 2013) Randy Bachman uzyskał pełnię praw autorskich do obu płyt Ironhorse i zaczął planować ich reedycje z bonusami.

Randy Bachman (ex-BTO)