Niemiecka grupa powstała w 1993 w Gundelsheim. Zadebiutowała utworem Withering Beauty na kompilacji "Metal Gear" w 1995. Dwie pierwsze płyty wypełnił przyjemny melodyjny prog-metal z okazjonalnym harshem w warstwie wokalnej. Zróżnicowane numery z pomysłowym brzmieniem klawiszy poprzedzielano klimatycznymi zwolnieniami. O sile płyt stanowiły kolosy - na debiucie 15-minutowy czteroczęściowy The Towers Of February, a na [2] blisko 10-minutowy How Come? - numery ze świetnymi wstawkami akustyczno-lirycznymi. Fani podzielili się na dwie grupy. Pierwsza podziwiała płyty za oryginalność, melodyjność i umiejętność łączenia różnorodnych elementów, inni zarzucali zespołowi infantylność kabaretowej formuły. Krytyka nie oszczędziła muzyków i pierwszy wykruszył się śpiewający klawiszowiec Stefan Zörner. Za mikrofonem stanął Tobias Althammer (zadziwiająca skala i talent budowania linii melodycznych), a Lanfear na [3] zaczęli grać progresywny power na wzór Tomorrow`s Eve. Po bardziej wnikliwym zapoznaniem się z albumem, słuchacz odkrywał coraz to więcej typowo prog-metalowych patentów: od sekcji rytmicznej począwszy poprzez dynamiczne kontrasty po wkomponowanie partii fortepianowych. Kwintetowi udało się stworzyć nawet dwa pomniejsze hity w postaci The Artefact i Fortune Lies Within. Zespół po odejściu Althammera już nigdy nie osiągnął wysokiego poziomu, a stylistycznie od momentu przyjścia Fernandesa brzmiał niczym kalka krajanów z Avalon z drugiej połowy lat 90-tych
Stefan Zörner śpiewał w hard`n`hevymetalowym Spitefuel (Second To None w 2017 i Dreamworld Collapse w 2018) oraz heavymetalowym Reternity (Facing The Demon w 2019). Markus Ullrich, Alexander Palma i Jürgen Schrank założyli thrashowy Septagon. Z kolei Ulrich, Palma i Seibel grali w A Cosmic Trail i Them. Kai Schindelar dołączył do Sacred Steel.

Richard Seibel (ex-Charisma, Ivanhoe, Ivorie), Nuno Miguel Fernandes (ex-Anguish, ex-Ivorie)