Fińska grupa założona jesienią 1995 w Helsinkach przez dwóch kuzynów. Zadebiutowała czterema demówkami: "Thorns Of Ice" w 1996, Metsä w 1997, "Promo" w 1997 i "Tämä Ikuinen Talvi" w 1999. Nazwa wydanego pod szyldem wytwórni Plasmatica Records debiutanckiego krążka oznaczała "wilczy sen". Był to udany album z majestatycznym pagan metalem. Stylistycznie Moonsorrow przypominał barbarzyńską wersję Finntroll i nic dziwnego, skoro obie grupy dzieliły się klawiszowcem. Lecz kiedy Finntroll starał się grać szybko, Moonsorrow postawił bardziej na klimat (nie było też wpływów humppy). Płyta była niezwykle równa, choć wyróżniały się dwie kompozycje. Instrumentalny Tuulen Koti, Aaltojen Koti rozpoczynał się dźwiękiem szumiącego morza i okraszony został piękną melodią. Z kolei 11-minutowy 1065: Aika rozpoczynały marszowe werble utrzymujące bitewny rytm do samego końca. Równie dobry był [2], zawierający zaledwie pięć kawałków, nie licząc intra. Potężny epicki Sankarihauta uderzał z pełną mocą, patetycznym hymnem Północy był również Kylän Päässä z udanymi folkowymi wstawkami przygrywającymi w tle. Na zakończenie Moonsorrow zaserwowali niemal 14-minutowego kolosa Sankaritarina startujacy odgłosem ogniska i spokojną melodią, stanowiącą epickie zwieńczenie sześcioczęściowego hymnu o sile i honorze. Kolejne płyty także zawierały ciekawy pagan/viking metal z naleciałościami folkowymi. [6] zawierał m.in. dwa covery: For Whom The Bell Tolls Metalliki i Back To North Merciless. Na późniejszych albumach grupę wspomagał klawiszowiec Markus Euren.
Marko Tarvonen grał również w Chaos Breed i Barren Earth, natomiast Trollhorn dołączył do Barathrum w celu nagrania albumu Okkult w 2000.

Henri `Trollhorn` Sorvali (Finntroll)