Austriacki zespół założony w 1993 w Wiedniu, początkowo jako projekt uboczny muzyków Summoning. Pazuzu zaprezentowało płyty przeznaczone dla wybitnie wąskiego grona odbiorców - to nie była muzyka, do której chciało się zbyt często wracać. Debiut promowano jako "black metal zagrany na instrumentach klasycznych", podczas kiedy utwory oparto zwyczajnie na imitujących je klawiszach. Klawesyn w La Baronesse Et Le Démon bardziej śmieszył aniżeli wytwarzał jakąkolwiek okultystyczną atmosferę. Z kolei w Der Mond Ward Der Erde Neue Sonne mozolnie konstruowany elektroniczny klimat w tle psuł nie pasujący do całości wokalny charkot. Jakiś ciekawy pomysł tlił się Forgotten Scrolls, ale ponownie Austriakom nie udało się wydobyć głównego pomysłu na powierzchnię. Invocation Of The Fire God wypełniły asłuchalne wrzaski i pastisz muzyki plemiennej, ale najgorszym utworem był zdecydowanie The Urilia Abomination - ponad pięć minut pseudosatanistycznego gadania, przeistaczającego się w dźwięki kopulacji kobiety i demona. Jedynie w dwóch kompozycjach udało się muzykom uchwycić przyświecającą im ideę - mrocznym instrumentalnym Churning Seas Of Absu oraz mistycznym Invocation Of The Ninib Gate z recytacją wykonaną czystym głosem. Kiedy Silenius, Protector i Trifixion skupili się na Summoning, Wells kontynuował działalność sam. Dwa następne krążki były bardziej nastawione na darkwave i ambient, zrezygnowano w większości z wokalnego bełkotu. Na [2] uwagę zwracał uwagę uroczy barokowy Bal Of Thieves i udanie oddający atmosferę średniowiecznej gospody In A Tavern. Richard Wells grał również w Raventhrone.

Silenius / Protector / Trifixion (wszyscy trzej Summoning)