
Kanadyjska formacja powstała w 1984 w Toronto. Gordon Kirchin (właśc. Terry Browning) przygodę z metalem rozpoczął od kontrowersyjnego image i wyzywającej idiotycznej okładki, Piledriver okazał się przeciętnym zespołem heavy/speedmetalowym (po latach zbyt przecenianym). Porażały negatywnie przede wszystkim: prymitywizm wykonania, proste niczym kij aranżacje i brak solówek. Kirchin wykrzykiwał banalne frazy chrapliwym wokalem, dochodząc niemal do granicy kiczu w Sex With Satan, Sodomize The Dead i Alien Rape. Podnoszony w obronie płyty argument, że Piledriver bez bawienia się w ozdobniki zaprezentował "esencję metalu" nie przetrwały próby czasu. Pomimo wszystkich słabości i niskobudżetowej produkcji trafił się na debiucie prawdziwy klejnot - tytułowy Metal Inquisition, łączący w intrygujący sposób elementy stylów Exciter, W.A.S.P. i Manowar.
Wydany w rok później [2] (również przez Cobra Records) był jeszcze gorszy, co wkrótce stało się głównym powodem rozwiązania Piledriver. Nie pomógł nawet fakt, iż wszystkie kawałki zostały napisane przez muzyków Virgin Steele - Edwarda Pursino i Davida De Feisa. Ta dwójka wykorzystała po 13 latach utwór The Fire God na The House Of Atreus 1 własnej formacji. Z drugiego krążka warto wyróżnić jedynie Metal Death Racer. Piledriver poszedł w rozsypkę, a Kirchin przeszedł do speed/thrashowego Convict, z którym nagrał w 1985 album Go Ahead...Make My Day!. Poza nim w skład Convict wszedł tylko multiinstrumentalista Conrad Taylor - basista Kim Kennedy i perkusista Vic Bradley istnieli tylko fikcyjnie. Płytę wypełniły proste, utrzymane w średnich tempach kawałki, nadające się niemal do radia (When Your Dreams Are Over). Warto posłuchać tego albumu choćby z tego względu, by przekonać się, że głos Korchina brzmiał całkowicie inaczej od tego, co zaprezentował w Piledriver.
Materiał powstały po rozpadzie Piledriver ukazał się już pod szyldem Dogs With Jobs. Warto wspomnieć o reedycjach - obie płyty ukazały się na jednym kompakcie wydanym przez Full Moon Records bez zgody Kirchina. Wspomniana wersja cechowała się wyblakłą okładką oraz utworami zgranymi z analogu. W 2004 Kirchin postanowił wskrzesić dawną "legendę" jako The Exalted Piledriver. Pytany o powód zmiany nazwy, wokalista uniknął oficjalnej odpowiedzi. Z nowymi muzykami nagrał wpierw w 2005 czteroutworowe demo "Metal Manifesto". W końcu w 2008 udało się Kirchinowi doprowadzić do wydania [3], jednak nie spełnił on oczekiwań dawnych fanów. W 2011 wokalista zaśpiewał w utworze No More Fear włoskiego Alltheniko. [4] rejestrował występ z 30 października 2010 z kanadyjskiego Cochrane.
Robert Tollefson zmarł na początku września 2016, a sam Gord Kirchin zmarł 22 września 2022 w wieku lat 61.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Gordon `Piledriver` Kirchin | Leslie Howe | ||
| [2] | Gordon `Piledriver` Kirchin | Edward Pursino | Mike Paccione | Robert `Hammer` Espizito |
| [3] | Gordon `Piledriver` Kirchin | Mark `Kinky Pork Cream` Kopernicky | Robert `Lobo Elf Schnort` Tollefson | Kerry `Glace Frothfritter` Keough |
| [4] | Gordon `Piledriver` Kirchin | Steve `Tom Cheapness` Macpherson | Ken `Steele McFearsome` Gibson | Mark` Hank Momscraper` Macpherson |
Edward Pursino (Virgin Steele)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1984 | [1] Metal Inquisition |
| 1986 | [2] Stay Ugly |
| 2008 | [3] Metal Manifesto [jako THE EXALTED PILEDRIVER] |
| 2011 | [4] Night Of The Unpolished Turd (live) [jako THE EXALTED PILEDRIVER] |
