
Argentyńska grupa powstała w 1975 w Buenos Aires. Debiut zawierał rewelacyjny hard rock z kapitalnym mocnym śpiewem Blancha i zapierającymi dech w piersiach gitarowymi popisami Sáeza. Wśród tego niezwykle równego materiału na wyróżnienie zasługiwały: brawurowy otwieracz Noches De Rock`n`Roll, Tomame Como Soy nasuwający skojarzenia z Budgie, El Mago Del Tiempo - heavy-rockowy killer z latynoskimi rytmami oraz zdumiewający Ocultame Hermano z powolnym hipnotyzującym riffem i wchodzącymi potem (zaskakującymi) zaśpiewami w stylu Lynyrd Skynyrd. Z dwóch ballad większe wrażenie robiła Ya Tenés Por Quien Luchar. Na sam koniec kwartet dał prawdziwym popis w pędzącym instrumentalnym Zapada Final. Krążek zwiastował świetlaną karierę, a niestety drugi album podążył w kierunku grania radiowego (co podkreśliła gładka produkcja, niemal pop/rockowa) i wielu fanów poczuło się srodze zawiedzionych. Rozczarowany Julio Sáez odszedł, a zastąpił go niejaki R.Vanella, grający niczym Angus Young z AC/DC. Trudno było zrozumieć takie numery jak podchodzący pod country Toma Una Gitarra z harmonijką ustną, beznamiętny rock w Un Lunar Magico czy okropne smęcenie No Quiero Ser Errante. W ten sposób zakończyła karierę wielce obiecująca grupa, której płyt wydanych po debiucie mogło by lepiej po prostu nie być.
Saúl Blanch śpiewał potem w Rata Blanca i Saul Blanch Revancha (Refugiado w 2006). Hugo Racca i Cacho D'Arias dołączyli do Samson. Perkusista zmarł 28 grudnia 2016.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1-2] | Saúl Blanch | Julio Sáez | Hugo Racca | Horacio `Cacho` D'Arias |
| [3] | Saúl Blanch | R.Vanella | Hugo Racca | Horacio `Cacho` D'Arias |
| Rok wydania | Tytuł | TOP |
| 1976 | [1] No Pisar El Infinito | #10 |
| 1978 | [2] Melancolica Muchacha | |
| 1981 | [3] Escuela De Rock`n`Roll |
