
Szwajcarska formacja załozona w 2002 w Argovii. Już na początku kariery związała się z małą krajową wytwórnią Quam Libet Records. Seria płyt prezentowała doom metal wywodzący się w prostej linii od Saint Vitus. Tak byłoby najprościej opisać styl Pylon, ale w poszczególnych numerach przewijały sie bardziej raz mroczno-wolne riffy w stylu Candlemass, z drugiej - bardziej klasyczne motywy wyciągnięte z dokonań amerykańskiego Trouble. Pewne zastrzeżenia można było mieć do niezbyt ciężkiego (jak na doom) brzmienia gitary Branda i w zasadzie zmieniło się dopiero po zrekrutowaniu drugiego wioślarza. Wokal lidera sprawiał wrażenie monotonnego i wydawało się, że niezbyt przykładał się on do odzwierciedlenia odpowiednich emocji. Troche niezrozumiały był też dobór coverów - ze wszystkich utworów na świecie grupa zarejestrowała bowiem ograny do bólu Paranoid Black Sabbath na [5] oraz South Of Heaven Slayer na [6]. Kiedy za mikrofem stanął znany z Nomad Son Jordan Cutajar, Brand wymienił również cały pozostały skład. Nowe pomysły i świeża energia nadały krążkowi pozytywny wymiar. Wciąż co prawda było to granie mało inspirujące, ale przynajmniej nie nudziło.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1-4] | Matt Brand | Jan Thomas | Tinu Christen | ||
| [5] | Matt Brand | Andy La Morte | Jan Thomas | Andrea Tinner | |
| [6] | Jordan Cutajar | Matt Brand | Oliver Schneider | Reto Hardmeier | Beni Mayer |
| [7] | Jordan Cutajar | Matt Brand | Oliver Schneider | Reto Hardmeier | Andrea Tinner |
Jordan Cutajar (Nomad Son)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2004 | [1] Natural Songbirth |
| 2006 | [2] Th' Eternal Wedding Band |
| 2009 | [3] Doom |
| 2011 | [4] Armoury Of God |
| 2012 | [5] The Harrowing Of Hell |
| 2014 | [6] Homo Homini Lupus |
| 2016 | [7] A Lament |

