Wenezuelska formacja założona w 1977 w Caracas - jedna z pierwszych metalowych grup powstałych w Ameryce Południowej. Dzisiaj jednak niemal całkowicie zapomniana. Za to w swoim kraju (obok Arkangel) spełniła godną szacunku rolę pioniera. Nazwa oznaczała "opór". Debiutancki krążek godny był uwagi nie tylko poprzez swoje historyczne znaczenie, ale również świetny dynamiczny heavy metal - wzorowany rzecz jasna na NWOBHM, ale ze specyficzną iberoamerykańską nutką (m.in. hiszpańskojęzyczne teksty, obca Brytyjczykom miejscami rytmika). Głos Somozy robił dobre wrażenie w partiach czystych, budził jednak wątpliwości przy mocniejszym zachrypniętym krzyku, orbitującym w zbyt wysokich rejestrach. Generalnie siedem kompozycji przywodziło na myśl Stained Class Judas Priest, ale pojawiały się też rzeczy nowsze jak riffy pod Blitzkrieg (Templo De La Oscuridad, Tierra Prometida) czy charakterystyczne choćby dla Quartz połączenie mocy i melancholii (Ángeles Cayendo). Prawdziwy pęd kwintet jednak zaprezentował w najszybszym Muerto En Vida - idealnie balansujący między ciężarem a przebojowością - w którym nie przeszkadzało nawet zawodzenia Somozy. Dwie nastepne płyty sprzedały się na pniu w rodzimej Wenezueli, ale na wskutek braku odpowiedniej promocji i słabej produkcji nigdy nie uzyskały zasłużonej popularności choćby w Argentynie. Po rozprowadzeniu w 1985 demówki "Zodiaco" i fiasku przy wydaniu nagranego właściwie w całości czwartego albumu w 1987, grupa zawiesiła działalność w tym samym roku. W 16 lat później perkusista Escobar zreaktywował zespół, ale nie był w stanie (jako jedyny członek oryginalnego składu) przywrócić dawnej świetności.
Rodrigo Yoma i Víctor López zagrali na drugim albumie Gillman El Guerrero w 1985. Rodrigo Yoma zmarł 11 stycznia 2007, a Ricardo Escobar 24 grudnia 2010 w wieku 50 lat. Nagrane za jego życia ścieżki wykorzystano przy realizacji [5].