Angielska grupa kobieca powstała w 1977 w Londynie z inicjatywy ojca dwóch sióstr Turner - Jody (ur. 4 sierpnia 1963) i Julie (ur. 30 sierpnia 1967). Cztery lata później dołączyła do nich basistka Tracey Lamb (ur. 17 czerwca 1963). Trio zadebiutowało w 1981 utworem Make My Night na składance "Making Waves" zawierającej wyłącznie kawałki dziewczęcych grup hard`n`heavy (jak Gymslips, Androids Of Mu czy Ministry Of Marriage). W momencie tego właściwego debiutu, Jody i Tracey miały po 18 lat, a Julie - zaledwie 14. Wkrótce panu Turnerowi - jako managerowi kapeli - udało się podpisać intratny kontrakt z wytwórnią A&M. Dla tej firmy dziewczyny wydały w 1982 swój pierwszy singiel Heavy Metal Rock`n`Roll / Satisfied Then Crucified, do którego potem dodano trzeci kawałek One Hot Night. Obok kompozycji tytułowej, [1] zawierał ponadto In The Heat Of The Night i Our Love Is Gone. [2] był udany i dość mocny (jak na kapelę w której nie było faceta), a krytycy momentalnie wrzucili Rock Goddess do wielkiego worka z napisem "NWOBHM". Naprawdę był to mix The Runaways i Suzi Quatro ze stricte heavymetalową estetyką. Szorstka i surowa produkcja nie zaciemniła na szczęście chwytliwych i miejscami porywających melodii (Heartache, My Angel). Nie zabrakło czadowych szybkich numerów z motorycznymi riffami (Satisfied Then Crucified), interesujący był też głos Jody - stanowiący skrzyżowanie manier wokalnych Dio i Joan Jett. Dało się usłyszeć jednakże, że jednocześnie liderka jak ognia unikała solówek, znacznie pewniej czując się w roli gitarzystki rytmicznej. W tym samym czasie akcje grupy skoczyły do góry na tyle, że grupa zbliżyła się nawet do Girlschool, choć nigdy nie odebrała im palmy pierwszeństwa na Wyspach (pomimo straszliwego skomercjalizowania się ekipy Kim McAulliffe).
Rock Goddess ruszyły w trasę jako support Def Leppard, choć nie obyło się bez problemów związanych z występami 15-letniej wówczas Julie (na każdy występ potrzebna była pisemna zgoda obojga rodziców). Kiedy pojawiła się kolejna oferta tournee - tym razem od Eddiego Clarke`a z Fastway - siostry zdecydowały, że Tracey Lamb musi odejsć z kapeli, która pokłóciła się z Jody. Basistka zagrała później na Take A Bite Girlschool w 1988. Jej miejsce wśród Bogiń zajęła wpierw wysoka Kat Burbella, ale po zakończeniu trasy przyjęto Dee O'Malley. Nagrany z nią [3] również cieszył się sporym zainteresowaniem, a dziewczyny pozostały w zasadzie wierne surowej stylistyce garażowej, na której się wychowały. Amerykańska edycja zawierała ponadto przeróbkę Gary`ego Glittera I Didn`t Know I Loved You Till I Saw You Rock And Roll zamiast No More i I`ve Seen It All Before. Interesujący materiał promowano poprzedzając występy Iron Maiden i Y&T. W maju 1983 Jody Turner wystąpiła w chórkach na This Means War Tank wraz z Mickiem Tuckerem z White Spirit i Denise Dufort z Girlschool. Kiedy w 1984 NWOBHM zaczął gwałtownie tracić na popularności na Wyspach, dziewczyny próbowały utrzymać popularność we Francji, gdzie koncertowały z Saxon i Spider. W 1986 wygasł kontrakt Rock Goddess z wytwórnią A&M, a będąca w ciąży basistka O'Malley postanowiła zrobić sobie roczną przerwę.

Od lewej: Tracy Lamb, Julie Turner, Jody Turner

W 1986 siostry Turner zaśpiewały gościnnie na Joint Forces Samson, a sama Jody - w utworze Women On The Frontline Tytan. w 1987 francuski koncern Just In odkurzył stare nagrania tria z Paulem Samsonem z 1985 i wydał je jako [4]. Krążek ukazywał odmienne oblicze grupy, ukierunkowane na proste granie radiowe. Angielskim fanom, którym udało się zdobyć francuski oryginał, ciężko było uwierzyć w tak straszliwe skomercjalizowanie się swoich idolek. Kiedy Boginie przyjechały do Anglii promować nowy materiał jako support Samurai, zostały wygwizdane przez wymagającą publiczność. Siostry próbowały jeszcze utrzymać się na scenie rekrutując basistkę Julię Longman oraz grającą na klawiszach Becky Axten, jednak ostatecznie zawiesiły działalność jesienią 1987.
W 1988 Jody i Julie założyły projekt The Jody Turner Band, którego skład uzupełnił basista Gavin Taylor. Na żywo wykonywały kawałki: Kiss Yourself Goodbye, The Game Is Up, I`m No Angel, The Blonde Is Dead (hołd dla Marylin Monroe) oraz jedyny utwór z czasów Rock Goddess Will You Take Me Home Tonight?. Kapela nie odniosła nawet lokalnego sukcesu. W 1994 Jody próbowała wskrzesić Rock Goddess z gitarzystką Izabellą Fronzoni, basistką Aki Shibahara i perkusistką Nicolą Shaw. W 1995 ten skład zmienił nazwę na Braindance, po czym Jody porzuciła ambicje sceniczne. W 1994 wytwórnia Thunderbolt Records wydała ponownie [4] jako The Lost Album, a 17 lipca 2007 w barwach Renaissance Records ukazała się obszerna składanka Anthology. W marcu 2017 grupa powróciła trzyutworową EP-ką, a w lutym 2019 - studyjnym [6] (jego wydanie opóźniono - przez długi czas nie można było znaleźć wytwórni chętnej na jego wydanie, w końcu ukazał się nakładem małej Bite You To Death Records).