Niemiecka grupa powstała w 1990 w Pforzheim. Karierę rozpoczęła od dwóch kaset: "First Demo" w 1990 i "Exotic Ways: Promo" w 1993. One pozwoliły na podpisanie kontraktu z wytwórnią Noise Records. Sanvoisen przedstawili metal progresywny łączący style Queensryche, Fates Warning i Conception, z greckim wokalistą brzmiącym niczym Ray Alder (zwłaszcza w Night). Już początek debiutu zapowiadał świetny materiał, startując z Colors Around i The Law (w tym drugim gitarową solówkę zagrał gościnnie Tommy Newton z Victory). Techniczne riffy łagodziły chórki i refreny osadzone na klawiszowych tłach. Kwintet potrafił zagrać mocniej jak w fateswarningowym Under Permission, w innym miejscu bardzo chwytliwie (The Blind), udanie prezentując się również na polu balladowym: No Place For Me i kapitalny Time Is Not, w których Vagelis Maranis śpiewał intrygująco swoim matowym głosem. Krążek kończył nieoczekiwanie najcięższy I`m Alive, wchodzący nawet w rejony neoklasycznego metalu a la Yngwie Malmsteen. Znakomite partie na całej płycie zaprezentował basista Horst Andree, a apogeum swoich możliwości przejawił w The Blind. Generalnie Sanvoisen zadziwił nie przedstawiając przecież nic nowego, a jednak potrafiąc to wszystko zagrać w sposób interesujący i w pełni zajmujący słuchacza.
[2] również ukazał się nakładem wytwórni Noise. Największą wadą krążka była powtarzalność zagrywek i w połowie płyty wydawało się, że Maranis śpiewał tak samo, a obaj gitarzyści zamknęli się w obrębie kilkunastu tych samych motywów. Nagrano jednak kilka kompozycji wartych uwagi jak spokojniejszy The Difference czy podchodzący pod Savatage Against The Fears. Numery w stylu Broken Silence natomiast nigdy nie powinny powstać. Oryginalny skład posypał się w 1998, a Vagelis Maranis dołączył do cypryjskiego Arryan Path. Uparty Angel Schönbrunn próbował jeszcze kontynuować działalność z wokalistą Carstenem Schulzem, basistą Danny`m Wetzelem i perkusistą Achimem Kellerem. Ta ekipa podobno nagrała cztery utwory pod koniec 1999.