Holenderska grupa powstała w 1988 w Schiedam. Na pierwszych płytach zaserwowała ponury w nastroju death, często charakteryzujący się wolnym tempem - nie było to techniczne granie, ale nie brakowało dźwiękom brutalności i szybkości. Pomimo tego, że próżno było tu szukać muzycznego wyrafinowania, debiut ujmował mięsistym brzmieniem, chwytliwością riffów oraz efektownymi (choć przewidywalnymi) zmianami tempa. Nawet wyraźnie niedostatki techniczne perkusisty Aada Kloosterwarda traciły na znaczeniu, gdyż formacja nadrabiała niezwykłym animuszem i pasją. Holendrzy umiejętnie połączyli ze sobą ciężar death metalu z Florydy ze skocznością europejskich reprezentantów gatunku. Już otwierający Perennial Mourning udowadniał, że choć w muzyce Sinister było sporo niechlujstwa i niedociągnięć, to niewiele zespołów potrafiło stworzyć tak mocny materiał. Także siła [2] leżała również w zwyczajności - był to po prostu powszechnie spotykany wówczas solidnie zagrany death, który nie denerwował nadmiernymi ambicjami ani bezsensownymi eksperymentami.
Kolejne trzy albumy przeszły niemal niezauważone wśród dziesiątek brutalnych kapel, które zalały metalowy świat. [4] poświęcono pamięci Vinny`ego Daze`a, zmarłego perkusisty Demolition Hammer. W 2000 Aad Kloosterwaard dołaczył do weteranów krajowej sceny Thanatos, by nagrać album Angelic Encounters. O Sinister zaczęło być znów głośno, kiedy za mikrofonem stanęła Rachel Kloosterwaard (żona Aada dotychczas wydzierająca się w formacji Occult), której growling niczym nie różnił się od męskiego. Wokalistka wprowadziła do muzyki Sinister pewne urozmaicenie, choć o rewolucji mowy być nie mogło. Poparte świetną produkcją, krążki zawierały soczyste miażdżące brzmienie plus typowe dla Holendrów patenty w postaci gitarowego "piórkowania", czyli techniki polegającej na wydobywaniu dźwięków z gitar za pomocą kostki trzymanej w prawej ręce między kciukiem i palcem wskazującym. Uwagę zwracał kończący [7] zróżnicowany i pełen nieoczekiwanych zmian tempa Apocalypse In Time. Kiedy Rachel postanowiła poświęcić się rodzinie, wokal objął Aad Kloosterwaard. Formacja dalej grała w stylu do którego przyzwyczaiła fanów. [14] był zbiorem coverów m.in. Bolt Thrower, Death, Autopsy i Slayer (na płycie znalazły się również ponownie nagrane Spiritual Immolation i Compulsory Resignation.
Dyskografię uzupełnia kompilacja Years Of Massacre z lutego 2013.

Późniejsze losy członków zespołu:

• Aad Kloosterwaard - Infinited Hate, Blastcorps (Glorified w 2005), Supreme Pain (Cadaver Pleasures w 2008, Nemesis Enforcer w 2009 i Divine Incarnation w 2011), Absurd Universe (Habeas Corpus w 2011), thrash/deathowy Weapons To Hunt (Blessed In Sin w 2012), Houwitser oraz Voracious Scourge (EP-ka Our Demise w 2018 i In Death w 2020)
  
• Rachel Heyzer-Kloosterwaard - Infinited Hate i Pathology (demówka "Totall Desecration" w 1993 i płyta Carbonized Corpses w 2013)
  
• Ron Van De Polder - Ceremony (Tyranny From Above) w 1993, Infinited Hate i Weapons To Hunt
  
• Mike Van Mastrigt - Houwitser (Death...But Not Buried w 1999, Embrace Damnation w 2000, Rage Inside The Womb w 2002, Damage Assessment w 2003, EP-kę Sledgehammer Redemption w 2009, Bestial Atrocity w 2010 i Sentinel Beast w 2024) oraz deathmetalowy Neocaesar ((11:11 w 2017)
  
• Bart Van Wallenburg - Godly Beings, Neocaesar, thrash/deathowy Bleeding Gods (tylko na demówce "Blood Symphony" w 2013 i Bloodphemy (tylko płyta Blood Sacrifice w 2021)
  
• Michel Alderliefsten - Houwitser
  
• Eric De Windt - Prostitute Disfigurement (Embalmed Madness w 2010), Temple (Structures In Chaos w 2012 i Design In Creation w 2018), Warfather, Necaesar oraz Omnious (EP-ka Mechanics Of The Unseen w 2018)
• Alex Paul - Houwitser
  
• Paul Beltman - Infinited Hate, Supreme Pain, doom/deathowy River Of Souls (The Well Of Urd w 2017, EP-ka The Nihilist w 2018 i Usurper w 2020) oraz Weapons To Hunt
  
• Edwin Van Den Eeden - Bleeding Gods
  

André Tolhuis (ex-Vulture), Mike Van Mastrigt (ex-Sorcerer/HOL), Eric De Windt (ex-Severe Torture), Alex Paul (ex-Unexpected, ex-Sadistic), Pascal Grevinga (ex-Cantara),
Paul Beltman (ex-Passion, ex-Judgement Day), Bas Van Den Bogaard (ex-Judgement Day, ex-Pleurisy), Edwin Van Den Eeden (ex-Mortivore, ex-Nymeria),
Bastiaan Brussaard (ex-Fondlecorpse, ex-Supreme Pain, ex-Absurd Universe, Weapons To Hunt), Dennis Hartog (ex-Putrefied, ex-Absurd Universe),
Mathijs Brussaard (ex-Inkblack, ex-Absurd Universe), Toep Duin (ex-Cardinal, ex-Blastcorps, ex-Putrefied, ex-Absurd Universe), Ricardo Falcon (Itself), Michał Grall (ex-Manslaughter, The Black Disorder)