Belgijski zespół powstały w 1982 w Liege. Związał się z rodzimą wytwórnią Mausoleum Records i nagrał krążek stylistycznie sadowiący się w granicach lekkiego melodyjnego hard`n`heavy. Album mógł spodobać się zarówno fanom Krokus, Kiss oraz Warlock, zresztą wokalista Vince Cardillo dysponował głosem mało męskim i przywodzącym na myśl tonację Doro Pesch. Kluczową rolę odegrał gitarowy duet Preseti-Frenson, serwujący sporą dawkę melodyjności i przebojowości. Wszystko rozpoczynał hard rockowy Forever, następnie Steelover próbowali zdobyć pomniejsze listy przebojów stadionowym prostym Give It Up. Bliżej klasycznego heavy metalu plasowały się za to Rock Bottle, Need The Heat i Struck Down. Powrót to smakowitego hard rocka następował w I`ve Got i stonowanym Oh Baby. Co dziwne na płycie zabrakło ballady, typowej dla tego typu wydawnictw. Wtórność i brak wielkich umiejetności zastąpiła chwytliwość, a miejscami nawet przebojowość. Całości dopełniała klimatyczna okładka autorstwa Erica Phillipe. Do oficjalnego wydania drugiej płyty z wokalistą Dani Kleinem (m.in. Vaya Con Dios) nigdy nie doszło, choć po internecie krąży bootlegowa składanka Unreleased Album z dziewięcioma utworami zrealizowanymi w 1986. Ekipa wróciła po wielu latach z wydanym własnym kosztem minialbumem, na którym znalazł się m.in. cover Montrose Space Station #5. Potem przyszła kolej na kolejny krążek studyjny.

Rudy Lenners (ex-Scorpions)