Grecki zespół założony w Larissa w 2010 z inicjatywy gitarzysty Gusa Draxa. Zaproponował masywny powermetal o cechach progresywnych, nowocześnie zaaranżowany i stanowiący wypadkową twórczości z obszarów Redemption, Evergrey, Nevermore i Pyramaze z Barlowem, z dodatkowym melancholijnym i refleksyjnym pierwiastkiem występującym w Kamelot ery Khana. Nie było to granie łatwe - wymagało skupienia i dużej uwagi od słuchacza. Co ciekawe, w zależności od dnia i nastroju coraz to inne kompozycje wydawały się najlepsze, wychodziły na plan pierwszy i robiły największe wrażenie. Na pewno jednak stałe i niezmienne miejsce w ścisłej czołówce miał otwierający Out Of The World - kwintesencja stylu z doskonałą melodią w kapitalnym refrenie i potężną mroczną gitarą Draxa. Vasilis Georgiou potwierdził swój niepodważalny talent, czując doskonale nostalgiczny, melancholijny i malowany emocjami "ciepły" rodzaj metalu. Świetny przykład możliwości Gusa to instrumentalny Beyond The Darkest Sun, gdzie opowiedział wszystko sam swoim instrumentem. Słuchacz wtapiał się w te klimaty hipnotyzujące umiarkowanymi tempami, rozległymi wokalami i wysublimowanymi melodiami (Dementia, Reincarnation, Forevermore, balladowy Lullaby). Było też nieco prostszego grania w Symbol Of Life, choć zrobiono to po mistrzowsku w łączeniu atrakcyjności powermetalowej z elementami progresywnymi. Wysmakowany chłód wypełnił End Of The Game, niestety też ekipa skusiła się na marny modern-metal w zbytecznym Break The Core. Monumentalnym zwieńczeniem albumu był 12-minutowy Remedy Of My Heart z symfonicznym wstępem, rozwijający się jako wieloznaczna muzycznie opowieść naznaczona potężnymi posępnymi riffami i aktorskim łagodnym wokalem. Działo się tutaj dużo w ramach introwertycznej podróży w głąb serca i duszy, ilustrowanej piękną muzyką. Wszyscy zagrali rewelacyjnie i była to autentycznie ekipa rozumiejąca się w każdej sekundzie tego materiału. Trzeba pochwalić dodatkowo sekcję rytmiczną, lekko cofniętą, ale rozgrywającą swoje ciekawe tematy w tle. Realizacja dźwięku wyborna i stała na poziomie światowym. Dosłownie wszystko zrobiono doskonale, a już gitara Draxa to w kwestii brzmienia arcymistrzostwo.
Osiem lat minęło zanim pojawił się [2]. Można to tłumaczyć, że Sunburst sam zastawił na siebie pułapkę, nagrywając tak znakomity debiut. Aby stworzyć coś dorównywującego trzeba było czasu i natchnienia. Grecy mogli iść po najmniejszej linii oporu, kopiować siebie z przeszłości, a także Pyramaze, Evergrey i Redemption. Jednak Gus Drax był perfekcjonistą i przez te wszystkie lata w spokoju tworzył drugi album w przerwach między albumami Suicidal Angels. I faktycznie, nowa muzyka była zjawiskowa i niepowtarzalna. Spokojne rozgrywanie w średnich i wolnych tempach partii gitarowych były w tych najdłuższych kompozycjach niemal transowe, a pewien pierwiastek modern w klawiszach Boba Katsionisa jeszcze bardziej podkreślał swoistość tej muzyki. Dostojeństwo, lekki mrok, melancholia i poetycka nostalgia dały podstawę uroczym melodiom (Inimicus Intus). Potęga tej płyty polegała na tym, że zawsze zachwycało coś innego przy kolejnych przesłuchach. Było także agresywniej jak w Hollow Lies czy Perpetual Descent, ale przecież to tylko ubarwienie tej całej refleksyjności. Od niepokoju do słonecznej zadumy w From The Cradle To The Grave i Vasilis Georgiou dał tu pokaz fantastycznych wokali, pełnych emocji i treści ponad treść samych słów. Mnóstwo pomysłów pojawiało się w tych utworach, w zaskakujących nieraz konfiguracjach (Samaritan). Wysublimowana łagodność w kolażach z ostrzejszym powermetalowym graniem w tytułowym Manifesto robiła nieodparte wrażenie. Cały klimat kumulował się w pełnym autentycznego dostojnego dramatyzmu Nocturne. Mix i mastering wykonał Steve Lado z Sacred Outcry i ciepłe brzmienie jakim emanował ten album wrećz topił serce, odkrywając w pełni bogactwo melodyjnego progresywnego powermetalu.

Vasilis Georgiou (ex-Victims Reborn, Black Fate, ex-Innosense, ex-The Chronicles Project), Gus Drax (ex-Black Fate, Suicidal Angels, Paradox),
Kostas Milonas (ex-Foray Between Ocean, ex-Bob Katsionis, ex-Outloud/GRE, Paradox, Major Denial)