Amerykańskie trio założone w 2025 przez muzyków, którzy z niejednego blackmetalowego pieca chleb już jedli. Tym razem ekipa postanowiła grać klimatyczny doom/death na wzór najstarszych dokonań Paradise Lost, Katatonii i Anathemy. Atmosferę przepełniła łzawa melancholia, oparta na miażdżących riffach i mieszanych wokalach. W tym graniu nie było żadnych niespodzianek - typowy mix z żałosnymi skandowaniami, płaczliwymi gitarami, growlingiem. Największe niedomówienia pojawiały się, kiedy Louis Cella decydował się śpiewać czysto - ta udręczona tonacja na dłuższą metę męczyła i kiedy bębniarz wracał do deathmetalowym ryków od razu lepiej się słuchało tego wszystkiego. Te czyste wokalizy były niczym kula u nogi, która nie pozwalała instrumentom osiągać żmudnie tworzony nastrój. The Storm mógł natomiast czarować żywą pracą gitary i podobieństwem do płyt Enshine. Duet gitarzystów stanął na wysokości zadania, serwując bogate melancholijne pejzaże i akordy, ocierające się o gotycko-metalową oprawę. Słuchalna, aczkolwiek mało zapamiętywalna płyta.