Szwedzki zespół powstały w 2012. W tym samym roku rozprowadzono demówkę "The Dawn Of Black Pansophy", zawierającą blisko 58-minutowy kawałek tytułowy (choć tak naprawdę podzielony na dwie części). W tamtym okresie bębniarzem był jeszcze Peter `Empyrion` Engström, a Poole grał na basie. Grupa zamikła potem na dekadę, aby wrócić jako trio w lutym 2022 studyjnym albumem, wydanym nakładem niemieckiej wytwórni Amor Fati Productions. Na krążek złożyły się cztery długie kompozycje, każda trwająca co najmniej ponad 10 minut. Wiele źródeł opisywało Ars Hmu jako atmosferyczny back metal, lecz naprawdę ekipa zaprezentowała old schoolowy wrogi nordycki black, jedynie przeplatany momentami klimatycznymi i zimnymi złowrogimi syntezatorami. Stylistycznym kręgosłupem były gitarowe klaustrofobiczne riffy na wzór Mayhem, klimatyczne zapędy pod wczesny Emperor (Stalking Arrival Of Possession) czy Setherial. Na tle innych kawałków odróżniał się ostattni ambientowy Tristitia In Iniquitatem, przypominający wiele projektów Swartadapuza. W każdym razie gitarowo-klawiszowe aranżacje posiadały w sobie coś majestycznego i hipnotyzującego, ale ta muzyka szybko wypadała z pamięci słuchacza, kopiując paradygmaty black metalu z lat 90-tych.
Cała trójka muzyków weszła potem w skład Secrets. Sam Swartadapuz udzielał się w Bekëth Nexëhmü, Azelisassath, Balwezo Westijiz, Brae, Daudadagr, Demonomantic, Gardsghastr, Gnipahalan, Greve, Gygath, Iniquitatem, Insikt, Lykta, ex-Musmahhu, Muvitium, Mystik, Nattfärd, Summum, Trolldom, Tyranni i Urkaos.

Likpredikaren (ex-Musmahhu, ex-Summum, Demonomantic, Ringarë, Nattfärd),
Alexander Poole (ex-Coffin, ex-Manetheren, Krieg, ex-Chaos Moon, ex-Lithotome, ex-Martröd, ex-Entheogen, Gardsghastr, Ringarë, ex-Skáphe, Häxanu, Nattfärd, Kveldstimer)