
Szwedzka formacja założona w 1995 w Sztokholmie. Nazwę zaczerpnęła od królewskiego miecza w tradycji nordyckiej. Ekipa zadebiutowała dwiema demówkami "Solen Svartnar" w 1995 i "Hednaland" w 1996. W tamtym okresie Thomas Väänänen zrobił sobie odskokę bębniąc na debiucie Wyvern, co skutecznie zniechęciło go do wykonywania powermetalu. Thyrfing grał szybki melodyjny viking/black z dominującymi symfonicznymi klawiszami i tekstami opiewającymi herosów skandynawskich. Interesujące kawałki dopełniały okazjonalne wstawki folkowe. Pierwsze trzy krążki studyjne trzymały równy wysoki poziom, przypominając imponujące skrzyżowanie Mithotyn, Einherjer, Bal-Sagoth i wczesnego In Flames. [3] zawierał zremasterowane obie demówki. Najwyższy poziom energii i bojowego klimatu Thyrfing osiągnęli na [4], kładąc mocniejszy nacisk na klimat i patetyczność. Wrzaskliwy wokal udanie mieszał się z doskonałą sekcją rytmiczną, tworząc wikińskie hymny w rodzaju Mjölner czy Eldfärd. Ten styl utrzymał również [5], na którym zmiksowano viking metalowe riffy, epickość Bathory i majestat melodii rodem z heavy metalu (Världsspegeln, The Voyager).
Patrik Lindgren grał też w Twilight Of The Gods.
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
| [1-6] | Thomas Väänänen | Patrik Lindgren | Henrik Svegsjö | Peter Löf | Kimmy Sjölund | Joakim Kristensson |
| [7] | Jens Rydén | Patrik Lindgren | Peter Löf | Kimmy Sjölund | Joakim Kristensson | |
| [8] | Jens Rydén | Patrik Lindgren | Fredrik Hernborg | Peter Löf | Joakim Kristensson | Dennis Ekdahl |
| [9] | Jens Rydén | Patrik Lindgren | Fredrik Hernborg | - | Joakim Kristensson | Dennis Ekdahl |
| Rok wydania | Tytuł |
| 1998 | [1] Thyrfing |
| 1999 | [2] Valdr Galga |
| 1999 | [3] Hednaland (kompilacja) |
| 2000 | [4] Urkraft |
| 2002 | [5] Vansinnesvisor |
| 2005 | [6] Farsotstider |
| 2008 | [7] Hels Vite |
| 2013 | [8] De Ödeslösa |
| 2021 | [9] Vanagandr |

