Szwedzka formacja założona w 1995 w Sztokholmie. Nazwę zaczerpnęła od królewskiego miecza w tradycji nordyckiej. Ekipa zadebiutowała dwiema demówkami "Solen Svartnar" w 1995 i "Hednaland" w 1996. W tamtym okresie Thomas Väänänen zrobił sobie odskokę bębniąc na debiucie Wyvern, co skutecznie zniechęciło go do wykonywania powermetalu. Thyrfing grał szybki melodyjny viking/black z dominującymi symfonicznymi klawiszami i tekstami opiewającymi herosów skandynawskich. Interesujące kawałki dopełniały okazjonalne wstawki folkowe. Pierwsze trzy krążki studyjne trzymały równy wysoki poziom, przypominając imponujące skrzyżowanie Mithotyn, Einherjer, Bal-Sagoth i wczesnego In Flames. [3] zawierał zremasterowane obie demówki. Najwyższy poziom energii i bojowego klimatu Thyrfing osiągnęli na [4], kładąc mocniejszy nacisk na klimat i patetyczność. Wrzaskliwy wokal udanie mieszał się z doskonałą sekcją rytmiczną, tworząc wikińskie hymny w rodzaju Mjölner czy Eldfärd. Ten styl utrzymał również [5], na którym zmiksowano viking metalowe riffy, epickość Bathory i majestat melodii rodem z heavy metalu (Världsspegeln, The Voyager).
Patrik Lindgren grał też w Twilight Of The Gods.

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA KLAWISZE BAS PERKUSJA
[1-6] Thomas Väänänen Patrik Lindgren Henrik Svegsjö Peter Löf Kimmy Sjölund Joakim Kristensson
[7] Jens Rydén Patrik Lindgren Peter Löf Kimmy Sjölund Joakim Kristensson
[8] Jens Rydén Patrik Lindgren Fredrik Hernborg Peter Löf Joakim Kristensson Dennis Ekdahl
[9] Jens Rydén Patrik Lindgren Fredrik Hernborg - Joakim Kristensson Dennis Ekdahl


Rok wydania Tytuł
1998 [1] Thyrfing
1999 [2] Valdr Galga
1999 [3] Hednaland (kompilacja)
2000 [4] Urkraft
2002 [5] Vansinnesvisor
2005 [6] Farsotstider
2008 [7] Hels Vite
2013 [8] De Ödeslösa
2021 [9] Vanagandr

          

    

Powrót do spisu treści