Angielski gitarzysta, urodzony 25 października 1947 w Blackheath. Sławę zyskał występując przez wiele lat w Judas Priest. W końcu zdecydował się nagrać płytę solową, która ukazała się 17 lutego 1996 nakładem wytwórni Atlantic. Przede wszystkim krążek miał przekonać fanów, jak Glenn poradzi sobie pozbawiony wsparcia dotychczasowych partnerów z zespołu, przede wszystkim drugiego gitarzysty K.K.Downinga. Do studia muzyk zaprosił znanych instrumentalistów i na tej znakomitej liście znajdowali się basiści (John Entwistle, Billy Sheehan, Robert Trujillo, C.J. De Villar, Neil Murray), perkusiści (Cozy Powell, Brooks Wackerman, Shannon Larkin, Rick Tipsyon) oraz klawiszowiec Don Airey w utworze tytułowym. Samo śpiewanie wyszło Tiptonowi całkiem nieźle, najgorzej za mikrofonem wypadł w partiach łagodniejszych (Hard Core, Extinct). Krążek wypełnił soczysty heavy i jedyny zgrzyt stanowił nieudany cover The Rolling Stones Paint It Black. Dziwić mógł również Fuel Me Up zaczynający się niczym Nirvana, potem jednak utwór przeistaczał się w masywny metalowy czołg. W przebojowym Voodoo Brother w chórkach wystąpił Whitfield Crane z Ugly Kid Joe, a w mrocznym The Healer przewijały się klimaty orientalne. Prawdziwą kulminacją płyty był tytułowy Baptizm Of Fire, zagrany przez Tiptona, Sheehana, Powella i Airey`a. Sam Glenn wspiął się tutaj na wyżyny swych możliwości serwując dzikie zagrywki, ultraszybkie pasaże i imponujące akrobacje na gryfie. Na zakończenie wrzucono najspokojniejszy na płycie piosenkowy Left For Dead. Był to interesujący materiał, nie tylko dla fanów Priest.
Blisko dekadę później wydano inny materiał gitarzysty pod szyldem Tipton, Entwistle & Powell.

Glenn Tipton (Judas Priest)