Japoński zespół założony w Tokio w 1982 pod nazwą X (wcześniej działała jako Dynamite w latach 1978-1980 oraz Noise w latach 1980-1982). Stylistycznie grupa nie odbiegała od metalowego brzmienia Anthem, różniła się od nich jednak glam rockowym wizerunkiem. Przez większość okresu działalności głównym zamysłem kwintetu było szokowanie publiczności wszelkimi możliwymi sposobami. Służyły temu zarówno motto muzyków ("Psychodeliczna Przemoc - Zbrodnia Wizualnego Szoku") oraz visual kei - styl ubioru i zachowania charakteryzujący się ekscentrycznym makijażem, fryzurami i kostiumami łączących elementy obu płci. Ekipa zabiutowała serią demówek oraz utworem Break The Darkness na składance "Heavy Metal Force 3" w 1985. Na debiucie mogła podobać się energia wykonania, minusem były jednak kulejące melodie (w Kurenai intro splagiatowano z Ushinawareta Ai Nokemono). Trafiły jednak tu takie numery jak Vanishing Love czy oscylujący w różnych tempach Sadistic Desire, którą wykonywano na każdym koncercie grupy. Na płytę złożyły się elementy power/speedu oraz melodyjnego rocka w pokręconych proporcjach. Trafił tu również Alive - utwór słyszalnie inspirowany "Sonatą Księżycową" Beethovena, z nastrojowym fortepianem i melodiami podwójnych gitar.
[2] przygotowano według podobnej receptury, jednak znacznie lepiej dopracowanej. Szybkie numery w rodzaju Blue Blood, X czy Kurenai przeplatały się z bardziej klasycznymi kompozycjami hard`n`heavy oraz ciekawymi balladami w stylu Endless Rain (w którym bębniarz Yoshiki zagrał na fortepianie). Nad całością górowała rozbudowana 11-minutowa kompozycja Rose Of Pain - rozpoczynała się od dźwięku organów, a początkowy balladowy klimat przechodził powoli przez kolejne segmenty zmian tempa, by w finale atakować wściekłą metalową agresją. Numer zyskiwał jeszcze na charakterze dzięki towarzyszącej zespołowi orkiestrze. Absolutnym speederem był Orgasm - niespełna trzy minuty dzikiego pędu okraszone świetnym dialogiem gitar. Wiele do muzyki wnosił Hayashi Yoshiki, którego perkusja dodała poszczególnym utworom niesamowitej mocy. Ten krążek kończył pierwszy etap działalności X Japan.
W 1990 formacja ostatecznie przyjęła jako nazwę X-Japan (w Los Angeles istniał już punkowy zespół o nazwie X) i próbowała nieskutecznie podbić rynek amerykański. [3] niby stanowił stylistyczne powtórzenie poprzednika z kilkoma dobrymi heavy/powerowymi galopadami (Silent Jealousy), hard rockiem (Desperate Angel) i obowiązkową balladą (Say Anything). Słychać było jednak zmęczenie materiału, a całość raczej zbliżała się do rockowych klimatów na wzór Guns N'Roses. Po latach eksperymentów (w tym progresywno-symfonicznych) X-Japan powrócili dynamicznym [7] i tym razem jednak nie osiągnąwszy sukcesu. Wobec tego faktu, grupa rozpadła się w 1997.

Późniejsze losy muzyków:

• Toshimitsu Deyam - hard rockowy Toshi With T-Earth (Earth Spirit w 2008)
  
• Hidete Matsumoto - trzy solowe albumy: Hide Your Face w 1994, Psyence w 1996 i Ja Zoo w 1998. Ten ostatni ukazał się w listopadzie pośmiertnie, gdyż pół roku wcześniej, w nocy 1 maja 1998 brat gitarzysty wraz z przyjaciółką przyprowadził pijanego Matsumoto do jego apartamentu. Położyli go do łóżka i wyszli. Gdy po kilku godzinach kobieta wróciła, znalazła muzyka w łazience, z ręcznikiem owiniętym wokół szyi i przywiązanym do klamki. Mimo natychmiastowego zawiadomienia pogotowia, gitarzysta zmarł w karetce 2 maja 1998 o godzinie 8:52. Policyjne śledztwo nie wykazało śladów włamania. Dochodzenie umorzono, a śmierć uznano za samobójstwo (z czasem rodzina wymusiła zmianę statusu na "wypadek")
  
• Tomoaki Ishizuka - dwie płyty solowe albumy: Pata w 1993 i Raised On Rock w 1995
  
• Taiji Sawada - zagrał na dwóch albumach Loudness. 14 lipca 2011 basista zakłócił lot z Japonii do Saipan. Na pół godziny przed lądowaniem muzyk wdał się w walkę z pasażerką, a gdy stewardessa próbowała go uspokoić, kilka razy ją kopnął. Z pomocą innych pasażerów, obsłudze samolotu udało się go przesadzić w inne miejsce. Zaledwie trzy dni później podjął się próby samobójczej na oddziale intensywnej terapii, próbując powiesić się za pomocą prześcieradła, w efekcie czego zmarł 17 lipca 2011
  
• Hiroshi Morie - dwie płyty solowe: Heath w 1995 oraz Gang Age Cubist w 1998. Basista zmarł w październiku 2023 na raka w wieku 55 lat
  

Hiroshi Morie (ex-Paranoia)