Grecki zespół powstały w Atenach w 1987 jako Ragnarok. W 1996 zespół zmienił nazwę na Airged L`amh, co w języku gaelic oznaczało "Srebrne Ramię". Demo "A Vertigo Edda Arised" z 1997 sprzedało się zaledwie w ilości 400 egzemplarzy. Debiutancki album był bardzo niespójny. Miejsce zamierzonego epickiego grania zajęły raczej folkowe inklinacje. Najbardziej podobały się najdłuższe kawałki w postaci After Glow / Heart Of My Kingdom i Guardian Of The Ancient Deeds. Do zdobycia rynku nie przyczyniła się skąpa edycja w liczbie 500 winyli. Nie zdobył rozgłosu także [2], mimo, że opowiadał ciekawą historię opartą na starożytnej celtyckiej legendzie o plemieniu Tuatha de Dannan i srebrnym ramieniu króla Nuady. Dopiero trzeci krążek zwrócił na Greków baczniejszą uwagę europejskiej publiczności. Formacja stanęła tym razem w falandze grup nastawionych na epickie granie w tradycyjnym heavymetalowym stylu, ale przy zachowaniu pewnych cech własnych, jakie wypracowała w okresie wczesnej działalności. Delikatne pseudosymfoniczne intro Midlothian przerywała ostra gitara znamionująca Hunter`s Path cechujący się bojowym klimatem i surowością w sferze wokalnej. W kompozycję wbudowano celtycki motyw w części środkowej, szkoda, iż nie w pełni wykorzystany. Patetyczny styl w pełni wybuchał w Ode To Salvation, osadzony w tradycyjnym dla Greków militarnie brzmiącym metalu. Eternal Eyes powalał motywem przewodnim pełnym dumy i dostojeństwa, z nieco wyżej niż zazwyczaj śpiewającym Giannakopoulosem. Gitary na całym albumie posiadały doskonałe lekko przybrudzone brzmienie, co nie stało na przeszkodzie, by Dine In Hades rozpoczynał dźwięk fortepianu przechodzący w skomplikowaną opowieść pełną zrywów i uniesień, zmian tempa i nastroju przy zachowaniu pewnej oszczędnej formy przekazu. Przerażające odgłosy i bicie dzwonów zwiastowały Pages Of Essence - mroczny utwór pełen niepokoju, rozpędzający się w power/thrashowej rytmice. The Ritual Lair startował od perkusyjnego popisu Thanasopoulosa, by zaprezentować kolejny heavymetalowy killer nieco w stylu Running Wild, ale z odrobiną greckiego heroicznego patosu. Gitara akustyczna rządziła i dzieliła w łagodnym Mo Coushle, delikatnie odśpiewanym z niespodziewanym ostrzejszym zakończeniem. Na koniec pozostawał Glide On The Wings, zagrany po raz kolejny w rytm celtyckiej melodii, utrzymany w kontekście symfonicznego power. Nowy kierunek Airged L`amh obrali dobry, o ile epika i dumna wzniosłość były w heavy metalu rzeczą istotną.
John Georgopoulos śpiewał później w Sacred Blood. Stavros Giannakopoulos zagrał na basie na drugim albumie Boba Katsionisa, w Black Sun, Double Square, Valet Parn i Silent Rage.

Stavros Giannakopoulos (ex-Verdict Denied)