Niemiecka grupa założona w 1984 w Essen. Zadebiutowała serią demówek: "The Evil Curse", "Iron Force" (obie w 1985), "Attack The Mephisto", "Titanic War" i "Spawn Of The Dark One" (wszystkie trzy w 1986). Darkness z ochotą i nadziejami szurmowali czołowe pozycje gigantów thrashu (Kreator, Sodom, Destruction), przewodząc wraz z m.in. Exumer, Necronomicon i Assassin drugiemu frontowi. Zawierający takie petardy jak Death Squad, Critical Threshold, Iron Force czy I>Faded Pictures, debiut stawiał zespół w mocnych okopach thrashowej nawały. Ciekawostką był instrumentalny wolniejszy Tarnsman Of Gor, zainspirowany komiksami autorstwa Johna Normana. Kwintet poza młócką potrafił również zadziwić ponad 7-minutowym skomplikowanym Burial At Sea z akustycznym intro, jak również Staatsfeind i Phantasmagoria, w których pokombinowano z elementami speedmetalowymi.
Formacja poszła za ciosem nagrywając drugi album w roku następnym i nie zostawiając jeńców. Także tutaj wśród wściekłej masy agresywnych killerów (Locked, Predetermined Destiny) znalazło się kilka przemyconych patentów. Takim był heavymetalowy riff w Battle To The Last czy nadzwyczaj melodyjny pasaż w Caligula. W trakcie produkcji zgubiono gdzieś moc gitar, usadawiając je gdzieś między śpiewem Fernickela a wspierającymi go chórkami. Na tej płycie Darkness zbliżyli się mocno do stylityki Tankard i Vendetty z okresu Brain Damage. Po przejściu do wytwórni Hot Blood Records, muzycy zmienili znacznie styl i zrekrutowali nowego wokalistę Rolfa Druschela, brzmiącego niczym Joey Belladonna. W rezultacie [3] okazał się krążkiem dziwnym, na którym przy rezygnacji z teutońskiego thrashu grupa zatraciła swoją tożsamość. Dawne czasy przypominały The Omniscient czy Soldiers, ale tuż za nimi postępowały heavy/speedowe Burial oraz Under Control z użyciem syntezatorów. Niektóre eksperymenty sprawiały wręcz wrażenie niezamierzonych żartów, jak Faded Pictures, rozpoczynający się niczym najgorszy pop z lat 80-tych z jakby odurzonym wokalem i okropnie funkującym basem. Z kolei All Left To Say okazał się ponad 4-minutowym barowym bluesem z idiotycznym wrzaskiem Druschela. Wszystkiemu nie pomógł dziwny produkcyjny mix, w którym przegłośniono bas (znakomita gra Timo Oehlke, który zagrał nawet solowy popis Bass) i nie nadano odpowiedniej siły wokalowi. Fani odwrócili się od zespołu, który zdołał jeszcze wydać demówkę "Spawn Of The Last One" w 1989, zanim odszedł w metalową nicość na ponad 25 lat. Darkness powrócili w maju 2015 z EP-ką XXIX.
Dyskografię uzupełniał [4], zawierający zapis koncertu z Bocholt z 17 maja 1987. Thomas Becker przeszedł do Holy Moses. Olli Fernickel zmarł 9 lutego 1998 na zawał serca. Rolf Druschel podążył w jego ślady 17 stycznia 2004 (podejrzewano zatrucie narkotykami, ale w organiźmie nie wykryto ich śladów). Pierre Danielczyk dołączył do Jester`s March i Faithealer. Arnd Klink i Andreas Lakaw założyli thrashowy Eure Erben, z którym nagrali album Terror 2.0 w 2010.

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA BAS PERKUSJA
[1] Oliver Fernickel Arnd Klink Pierre Danielczyk Detlef `Bruno` Bartfeld Andreas `Lacky` Lakaw
[2] Oliver Fernickel Arnd Klink Pierre Danielczyk Thomas Becker Andreas `Lacky` Lakaw
[3] Rolf `Ray` Druschel Arnd Klink Timo Oehlke Andreas `Lacky` Lakaw
[5-7] Oliver `Lee` Weinberg Arnd Klink Meik Heitkamp Benjamin Biller Andreas `Lacky` Lakaw
[8] Oliver `Lee` Weinberg Arnd Klink Benjamin Biller Andreas `Lacky` Lakaw


Rok wydania Tytuł
1987 [1] Death Squad
1988 [2] Defenders Of Justice
1989 [3] Conclusion And Revival
2005 [4] Bocholt Live Squad (live)
2016 [5] The Gasoline Solution
2018 [6] First Class Violence
2020 [7] Over And Out EP
2024 [8] Blood On Canvas

          

  

Powrót do spisu treści