Szwedzki projekt Blackheima powstały w 1993 w Sztokholmie, stawiający na symfoniczno-atmosferyczny black z wpływami death metalu, rocka progresywnego, ambientu oraz muzyki klasycznej. W nagraniach Blackheimowi pomagał ceniony szwedzki multiinstrumentalista Dan Swanö. Powstał liryczny black, stawiający nacisk przede wszystkim na klimat przy umiejętnym wykorzystaniu melodii i nastroju. Nie stanowiły jednak one wystarczającego urozmaicenia, aby wyrwać twórczość Diabolical Masquerade ze szponów schematyczności. W dodatku [2] nie pozostawiał złudzeń, że pomysłów wystarczyło tylko na jedną płytę. Materiał wykorzystywał identyczną rytmikę i powielał te same błędy. Większa szybkość i agresja nie były w tym przypadku zaletami. Niewzruszonym słuchacza pozostawiał także [3] pomimo nietuzinkowego unowocześnienia brzmienia. Stało się ono bardziej selektywne i sterylne przez co muzyka nabrała większej wyrazistości. Blakkheim nie zrezygnował z klawiszowych przeszkadzajek w tle, co tym razem stanowiło niezłe urozmaicenie dla dość jednostajnej reszty. Album zbliżał się do stylu Dimmu Borgir z okresu Enthrone Darkness Triumphant, ale w raczej kameralny sposób. Dla innych był to mix wściekłości wczesnego Emperor, melodyjności Edge Of Sanity ze środkowego okresu twórczości i mroku pierwotnej Katatonii.
Dyskografię uzupełniał Death`s Design z 2001, stanowiący 61-utworowy soundtrack do nigdy nie ukończonego horroru. Blakkheim nadal hołdował nowocześności, popadając znów w monotonię i powielanie kanonów. Blakkheim i Swanö kontynuowali później współpracę w deathmetalowym Bloodbath.

Blackheim (Katatonia, Bewitched)