Solowy projekt lidera francuskiego Blut Aus Nord, powstały w 2020. Na płytę trafiło osiem utworów zatytułowanych po prostu I-VIII i trwających blisko 44 minuty. Ta wersja atmosferycznego black metalu z pewnością była prostsza niż dokonania Blut Aus Nord, ale właśnie w tym tkwiła ich siła. Vindsval unikał eksperymentalnych i pokręconych elementów czy awangardowych fanaberii na rzecz bardziej bezpośredniego i momentami minimalistycznego blacku, bazującego na melodii i klimacie. Muzyka wciągała i hipnotyzowała pierwotną dzikością oraz majestatycznymi zagrywkami w stylu leśnym. Elementami składowymi były: siarczysty drum programming, gęste wirujące riffy o dużej porcji chwytliwości, partiach solowe wtopione mocno w gitarową gęstwinę, mroczne tła syntezatorów i w końcu nawiedzone wokale. Album eksplorował powrót do natury, będącej źródłem pradawnej ciemności, która inspirowała zawsze wiele zespołów blackmetalowych. Krążek nie oferował niczego nowego czy oryginalnego, struktury poszczególnych kompozycji były podobne i oparte na kontrastach (zestawienie szybkich nawalanek z wolno-średnimi tempami), ale wykonano je w znakomity sposób, po mistrzowsku lawirując między pomiędzy surowymi melodyjnymi partiami gitary, a zagęszczonym transowym rytmem. Pozornie sroga i chłodna produkcja była zarazem zaskakująco wyraźna i stosunkowo przestrzenna. Ta muzyka była organiczna - wręcz oddychała, sącząc jednocześnie autentyczny lepki mrok. Krążek polecany fanom wędrówek po zimnych lasów Skandynawii z dodatkiem smakowitych niuansów (sample w postaci odgłosów wydawanych przez ptaki, burzę, padający deszcz czy szum wiatru).
Vindsval grał również w Eitrin i Ershetu.

Vindsval (ex-Vlad, ex-The Eye, Blut Aus Nord, ex-Children Of Mäani)