Norweska grupa powstała w Oslo w 2000. Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Moonfog, kwartet nagrał debiut nasuwający z jednej strony twórczość Thorns, a z drugiej późnego Satyricon. Album sprawiał wrażenie przemyślanego i spójnego, cechował go zaskakujący spokój wykonawczy, jakby zrealizowała go ekipa weteranów. Klimatyczne granie z mocno przesterowanymi gitarami przenosiło w świat pełen mrocznych tajemnic, smutku i zagubienia. W dalszej częśći krążka uwypuklały się wpływy Cradle Of Filth. [2] emanował złowrogim chłodem blacku i z wyjątkiem Fra Grav Til Morke rezygnował z szybszych partii. Proste kompozycje zaaranżowano bez zbędnego kombinowania, w wolnych bądź umiarkowanie szybkich tempach (Hekseformular I Vev, Phantom, Dode Fuglers Sang). Zamiast chwytliwych melodii, porywających riffów czy nawet solówek postawiono na wykreowanie w dźwiękach czającego się zła. Te utwory nie wymagały nawet od samej grupy ponadprzeciętnego warsztatu technicznego, ale właśnie to uproszczenie stanowiło najlepsze narzędzie kreowania złowieszczej sztuki. Mogli jednak znaleźć się tacy, którzy uznali te 34 minuty za nudne, ospałe i nie warte uwagi.
Khold zyskał sympatię fanów za to, jak wiele udało im się osiągnąć za pomocą skromnego asortymentu środków wyrazu. Na [4] zwiększono rolę basu, w black metalu instrumentu zwykle lekceważonego i sprowadzanego do roli wzmacniania brzmienia gitar. Całości dopełniały ostro brzmiące gitary i miarowe bębny, które znów cieszyły akustycznym brzmieniem, bez irytująco "pykającej" podwójnej stopy. Ogólnie niskie zestrojenie wszystkich dodało albumowi mocy. Techniczna rzemieślniczość nie szła znów w parze z samym materiałem, któremu po raz wtóry zabrakło polotu. Masywne brzmienie i intrygujące (jak zwykle) norweskie teksty nie dały rady stworzyć w ostatecznym rozrachunku świetnej płyty.
Victor Borge przeszedł do TNT, wszedł także w skład zreaktywowanego Tulus. Sarke nagrał z pomocą Nocturno Culto z Darkthrone serię albumów solowych: Vorunah w 2009, Oldarhian w 2011, Aruagint w 2013, Bogefod w 2016, Viige Urh w 2017, Gastwerso w 2019 i Allsighr w 2021. Eikind solowo zrealizował EP-kę Vargtime w 2004.

Gard / Sarke (obaj ex-Tulus), Eikind (Winds, Age Of Silence),
Steinar Gundersen (ex-Spiral Architect, ex-Lunaris)