Międzynarodowa grupa powstała w 2002 w Paryżu jako Dying Wish. Założyli ją belgijska wokalistka i multiinstrumentalistka Carline Van Roos (ur. 23 sierpnia 1981) oraz francuski gitarzysta Matthieu Sachs. Nazwa nawiązywała do mitologii greckiej, w której Lete była jedną z pięciu rzek Hadesu, a wypicie z niej wody powodowało całkowitą utratę pamięci. Lethian Dreams zadebiutował trzema demówkami: "Mournful Whispers" w 2003 (wokalista Sébastien Pierre dekadę później dołączył do Enshine), "Lost In Grief" w 2004 oraz "Requiem For My Soul, Eternal Rest For My Heart" w 2006. Na początek rzucały się w oczy piękne okładki, idealnie wprowadzające w nostalgiczny i tajemniczy nastrój, rodem z lasu spowitego gęstą mgłą. Na debiucie zaśpiewano na dwa głosy i zaprezentowano atmosferyczny doom metal z mocniejszum uderzeniem. [3] przyniósł jednak zdecydowaną zmianę - spomiędzy powolnych uderzeń perkusji wynurzały się opowieści traktujące o bólu i cierpieniu, jednak już bez tej typowej dla doomu przytłaczającej atmosfery. Za wokal odpowiadała od tej pory jedynie Van Roos, dysponująca anielskim wręcz głosem, beacym w stanie stopić lodowiec. W niektórych utworach instrumentalny podkład wydawał się wręcz drugorzędny i zepchnięty do roli koniecznego akompaniamentu wobec tego śpiewu liderki. Muzyka udanie tworzyła oniryczny klimat, ale przede wszystkim stanowiła miękkie posłanie dla linii wokalnych - Van Ross nie forsowała swojego głosu i na siłę nie wybijała się do przodu, w zamian wtapiała się w te dźwięku, czarując niemal w każdej kompozycji. Hipnotyzujące kawałki sunęły w niespiesznych tempach, muzycy zostawiali sobie zawsze sporo przestrzeni i momentami odważnie bawili się momentami wyciszanymi. Płyty posiadały tą specyficzną subtelność i atmosferę związane z wolnymi rytmami przeszywane raz po raz pulsującymi wzmocnieniami. Lethian Dream nie stronili też od pierwiastków ambientowo-folkowo-gotyckich i stosowali je umiarkowanie, by wzbogacić te i tak już ciekawe albumy. Ostatecznie wiele dla siebie mogli znaleźć tu fani wczesnego Theater Of Tragedy, The 3rd And The Mortal, Swallow The Sun i lżejszych nagrań My Dying Bride. Od [5] jednak metal praktycznie porzucono, skupiając się na sennych pół-akustycznych kawałkach.
Składankowy [2] zawierał cztery nowe kawałki oraz sześć zremasterowanych z demówki "Requiem For My Soul, Eternal Rest For My Heart". Van Roos i Sachs założyli doom/deathowy Remembrance (Frail Visions w 2005, Silencing The Moments w 2008 i Fall Obsidian Night w 2010. Sama Carline powołała do życia jednoosobowy darkwave/post-rockowy Aythis i pod tym szyldem zrealizowała szereg płyt: Doppelgänger w 2007, Glacia w 2009, The New Earth w 2011, The Illusion And The Twin w 2016, Secrets From Below w 2021, EPka Samhain w 2022, EP-ka Night Piano Version w 2023 oraz Celestial Exile w 2024. Carlos D'Agua śpiewał w Collapse The Light.

Carlos D'Agua (ex-Evisceration, ex-Sculpture, ex-Before The Rain)