Jednorazowy projekt założony w 2008. Rob Marcello był niezbyt popularnym szwedzkim gitarzystą, ale o ugruntowanej pozycji na rynku hard rocka. Nagrał płyty z dowodzonym przez Rona Keela Iron Horse (Iron Horse w 2001), Twenty 4 Seven (Destination Everywhere w 2002) oraz Danger Danger. Frank Vestry zaśpiewał na debiucie Burning Starr Rock The American Way w 1986, przewinął się przez kilka innych kapel, zrealizował również krążek solowy Different Sides w 2004. Otwierający Fireworks plasował się między bardzo melodyjnym hard rockiem a AOR. Niektórzy umieścili utwór wprost między debiutami Danger Danger i Tyketto. Vestry zaskakiwał mocnym głosem po latach właściwie milczenia, barwą głosu przypominając Jeffa Scotta Soto. Równie energicznie wypadły przebojowe Ready Or Not i All I Wanna Do Is U - ten drugi wykorzystujący elementy Winger, Kiss i Firehouse w różnych wariantach. Pół-balladę Gone ukierunkowano na podbój stacji radiowych, natomiast Without You był mieszanką typowego AOR z zagrywkami Images And Words Dream Theater (podobne pomysły i podejście do grania). Specyficzny mix Tyketto, Bad English i Danger Danger stworzył Live Life - wesoły AOR zahaczający o plażowe party. Po zaledwie poprawnej balladzie What You Mean, zespół uderzał Love Injection. Kawałek miał w sobie coś z Dokken, najwięcej w sferze gitar, ale znów nie udało się kwartetowi uciec od AOR. Wysoki poziom wykonawczy trzymał też Gangster Of Love, ale tylko pod względem riffów i melodii, bo Vestry tym razem specjalnie się nie wysilił. Wprawdzie formalnie niczego mu zarzucić nie było można, ale jego partiom zabrakło pewnej wyrazistości i atrakcyjności. Perełką okazała się solówka Marcello utrzymana w klimatach bluesowych. Słabym epilogiem był One More Night przybierający postać jeszcze jednej piosenki utrzymanej w stylistyce znanej z początku wydawnictwa. Typowo radiowy kawałek starał się sprowokować słuchacza do chwil refleksji, ale z marnym skutkiem. Japończykom dodano bonus w postaci akustycznej wersji Gone. Nawet po kilku przesłuchaniach temu albumowi towarzyszyły pozytywne emocje. W zasadzie ciężko było tu znaleźć jakiś zapychacz i w ogóle trudno cokolwiek zarzucić. Przemyślane i przebojowe utwory poparto produkcją na najwyższym poziomie.
Rob Marcello grał również w Laney`s Legion (Laney`s Legion w 2014).
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA, KLAWISZE | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Frank Vestry | Rob Marcello | Bruno Ravel | Lynn Ruhms |
Frank Vestry (ex-Burning Starr, ex-Devias, ex-Last Temptation),
Rob Marcello (Danger Danger), Bruno Ravel (Danger Danger, ex-Westworld, ex-Frank Vestry, ex-Hotshot)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2008 | [1] Marcello-Vestry |
