Ukraiński zespół założony w 2010 w Kijowie. Obie płyty nagrano w studio Maxa i ukazały się jako niezależne. Formacja zaprezentowała muzykę dość zróżnicowaną i powermetalowy Calling For The Storm z klawiszami i w epicko rycerskim stylu na początku nie był jednoznacznym wyznacznikiem [2]. Znacznie cięższy w riffach Eaglemark osadzono w skandynawskim stylu, a lżejszy refren pod wieloma względami przypominał dokonania Heed. Lider śpiewał łagodnie i czysto, a zarazem romantycznie. W singlowym i popartym videoklipem Brotherhood Of Light słychać było echa stylu angielskiego Power Quest. Dobrze wypadł utrzymany w średnim tempie Sleeping King z gustownym, choć nieco słodkim refrenem, natomiast Losing Faith nasycono nowoczesnymi amerykańskich heavy/powerowymi riffami. Balladowy i częściowo akustyczny We Are The Shades jawił się znacznie słabiej, a klawisze tworzyły plan równoległy do gitar. Morton wracał na właściwy tor w prosto rozegranym Werewolf Hunt oraz Azrael z ponurą narracją. Końcowy Weeping Bell zaaranżowano epicko i symfonicznie, a sam kawałek stał twardo na gruncie dostojnego heavy z rozległymi chórami i mrocznymi zwolnieniami. Młody zespół zaprezentował się jako ekipa kompetentna, prezentująca utwory przemyślane i dopracowane. Słychać było, że Ukraińcy nie chcieli grać w kółko tego samego w obrębie jednego stylu, a pewne wycieczki w niektórych kompozycjach miały nawet charakter progresywny. Krążkowi nadano znakomite brzmienie z mocnym basem, lekko przyciszoną perkusją i soczystymi gitarami. We wszystkim była odpowiednia głębia, co ostatecznie świadczyło o braku schematyczności i szerokich inspiracjach młodych muzyków.
Maksym Pasicznik dołączył potem do progresywno-powermetalowego Artem Illusio (Artem Illusio w 2021) i Sacrosanct.

Andriej Karpow (ex-Conquest)