Szwedzki zespół folk-metalowy powstały w 1995 w Skelleftea. Bazując na rodzimej tradycji muzycznej, Vintersorg w swych skocznych, a jednocześnie przepełnionych nieodgadnionym smutkiem utworach, opisywał skandynawskie pejzaże, tradycje i sagi. Obok tradycyjnego metalowego instrumentarium wykorzystano także flet (zagrała na nim Linda Björkman), skrzypce i grzebień (mouth harp), a wszystkiego dopełnił niski, głęboki i ciepły głos lidera. Duże zainteresowanie wzbudził już debiut, wykonany wyłącznie w języku narodowym (Huldran, Ulvskrede, Draugen), ale składający się głównie z ponownie nagranych kawałków pochodzących z dwóch demówek: "I Trollskogens Drömmande Mörker" z 1996 oraz "Galdersang Till Bergfadern" z 1997. Nienajlepsza produkcja w zaskakujący sposób nadała muzyce dodatkowego charakteru autentycznego.
[2] był już prawdziwie autorskim arcydziełem, zawierającym nie tylko pasjonująco wykonany cover Dio Holy Diver (jedyny numer wykonany po angielsku), ale również pełne ekspresji Trollslottet, Galdersbesjungen czy Lövjerskan. Zespół nie zmarnował czasu i postawił tym razem na utwory bardziej rozbudowane i lepiej zaaranżowane, a jednak nadal nie tracące nic ze swej przebojowości. W tamtym czasie krytycy porównywali często Otyg do Storm, jednak ci pierwsi byli zdecydowanie mniej surowi. Vintersorg zarzekał się, że brzmienia intrumentów folkowych nie poddano w studio cyfrowej obróbce. W marcu 2002 Vintersorg zawiesił aktywność grupy skupiając się na działalności solowej (wspomogli go Cia Hedmark i Mattias Marklund). Udzielał się również w Havayoth, Borknagar, thrash/deathowym Fission (Crater w 2004 i Pain Parade w 2008) i Cronian.
Warto zaopatrzyć się w koncertowy bootleg Live 1999 In Asten-Heusden. Cia Hedmark, Mattias Marklund i Stefan Strömberg złożyli gotycko-rockowy Casket Casey (EP-ka Coffin` Up Bones w 2005).