Początki tego cypryjskiego zespołu sięgały jeszcze 1990 i kapeli o nazwie Gangland. Jej liderem był wówczas 14-letni Socratis Leptos, brat Nicholasa. Na drodze do kariery, muzykom stanęły studia oraz powołania do wojska. Chłopaki ponownie skrzyknęli się zakładając Arryan Path, a następnie w 2006 - Prodigal Earth. Jedyny album zawierał niemal teatralnie odegrany heavy metal z elementami power. Krążek zaczynał się dość niewinnie Disaster 121, aby już w następnym Broken World uderzyć z pełną mocą cudownego refrenu i pełnego wyczucia epickiego ujęcia tematu. Pozostałe kompozycje intrygowały właśnie poprzez swoją nieprzewidywalność i zaskakiwały sposobem łączenia przeróżnych stylów, także wokalnych. Nicholas Leptos raz był operowym dramatycznym solistą, by zaraz wskoczyć w kostium pieśniarza z zaciemnionego od dymu klubu dla intelektualnej elity, o czym świadczył dobitnie Once Upon A Crime. Poza wspomnianymi zagadkowymi połączeniami, Prodigal Earth zaproponowali też granie prostsze w stylu God`s Children czy utrzymanego w średnim tempie Crossroads z demolującym motywem głównym. Również Will To Live i The End (Ashes Of Desire 1 oszałamiało niemal mistrzostwem wykonania. Wszystko kończył symfonicznie oprawiony Pro Defunctis, pozbawiony praktycznie gitar i ze wspaniałym śpiewem Leptosa.
Nicholas Leptos i Paris Lambrou weszli w skład Astronomikon. Sam wokalista wszedł w skład Graven Sin, z kolei basista dołączył do Sangreal.

Nicholas Leptos / Paris Lambrou (obaj Arryan Path)