Niemiecki zespół założony w 1982 w bawarskim Bayreuth. Debiut ukazał się nakładem wytwórni Bellaphon Records, współpracującej m.in. z Bitch, Killer czy Black Angels. Obok obowiązkowych nawiązań do Accept (Hatred Grows Slowly), na debiucie znalazły się wpływy rodaków z Cutty Sark z domieszką riffów Judas Priest i melodiami Twisted Sister. Uwe Hoffmann zrezygnował ze skrzeków a la Dirkschneider, utrzymując wszystko w średnich tonacjach. Najlepiej wypadły: galopujący Gale Warnings, potężny dokkenowy rocker Victims Of Suicide oraz podchodzący pod twórczość Avenger/Rage Overlords Supreme. Słabo wypadła za to pretensjonalna ballada miłosna Time Could Not Heal. Kwintet największy potencjał ukazywał w energicznych zagrywkach gitarowego duetu Hoffmann-Hohenberger i szkoda, że formacja nie zdecydowała się pójść szlakiem wyznaczonym w pędzącym w stylu Raven tytułowym Neutralized.
Album był jednak na tyle udany, że Talon zdecydowali się przejść do wytwórni SPV, gdzie mogli dysponować większym budżetem na realizację nagrań. Środki te nie poszły na marne - gitary na [2] brzmiały potężniej, a wokal frontmana dynamiczniej. Sukces Balls To The Wall Accept w MTV zachęcił Hoffmanna do stosowania okazjonalnym wrzasków w wyższych rejestrach. Kwartet rozwinął się też na polu aranżacyjnym i nawet ballada Lost In Reality biła na głowę kiepskiego odpowiednika z debiutu. Krążek z pewnością mógł podejść fanom Tyran' Pace, MP i Sinner (Diamond Cut Diamond, Running Through the Night, Venomous Gods). SPV zaczęła wywierać naciski na zespół na zatrudnienie "wokalisty z prawdziwego zdarzenia", co było o tyle dziwne, że głos Hoffmanna wydawał się być niezły w przyjętej konwencji. Na [3] zaszły pewne zmiany, co sugerowała już odchodząca od rycerskiego patosu okładka. Utwory przeszyły bowiem długie paznokcie karcianej wrózbiarki, skrzące się glam-metalowym lakierem. Hader okazał się krzyzóką Vince`a Neila i Briana Johnsona, ale najśmieszniej wychodziły mu dirkschneiderowe powarkiwania. Zresztą blisko było tej płycie do Russian Roulette Accept w sensie jednoczesnego zachowania metalowego brzmienia i przejawianych ambicji zdobycia słuchacza mniej wymagającego. Najbardziej zapamiętywalnymi numerami okazały się niewąptliwie Fight For Justice, Kings Or Fools oraz Rough And Ready - wszystkie umieszczono na drugiej stronie albumu. Kiedy dwa pierwsze krążki sięgały do korzeni niemieckich ze smaczkami NWOBHM, [3] kładł akcent na granie amerykańskie z rejonu Los Angeles. Wpleciono także niepotrzebnie radiowe komercyjne motywy Tygers Of Pan Tang ery The Cage i Saxon z czasów ich współpracy z EMI. Te ostatnie elementy były najbardziej słyszalne na stronie A płyty. Bojowy duch obecny był w niektórych utworach i teutoński rycerz wciąż stał na polu bitwy, lecz tym razem z mieczem schowanym w pochwie.
Schmuddel dołączył do thrashowego Headhunter, Peter Hader do heavy/powerowego Dry (demówka "Rest In Pieces" w 1988), a Tommy Resch bębnił na solowej płycie Mata Sinnera Back To The Bullet w 1990. Robert Böbel grał w Evidence One i Sanction X - gitarzysta zmarł 14 lipca 2022 na raka.

Tommy Resch (ex-Sinner)