Szwedzki zespół powstały w 1990 w Göteborgu. Po nagraniu demówki "Gardens Of Grief" w 1991 oraz supportowaniu na trasie Bolt Thrower i Dismember, udało się muzykom podpisać kontrakt z wytwórnią Peaceville. Na debiucie formacja zaproponowała oryginalną odmianę deathu, przypominającą brutalniejszą wersję Atheist. Pogmatwane kompozycje o dużej intensywności rytmicznej przyjęto z zainteresowaniem, mimo wątłego brzmienia, miernych wstawek skrzypcowych Jespera Jarolda i niezbyt porywającej warstwy wokalnej (Kingdom Gone, Windows, Neverwhere). Ten histerycznie krzykliwy wrzask Lindberga stał się znakiem rozpoznawczym At The Gates. Utwór The Red In The Sky Is Ours / The Season To Come składał się z dwóch części - normalnej kompozycji tytułowej oraz wstawki składającej się ze skrzypiec i ogłosów deszczu. Przedostatni The Scar stanowił dwuminutowy przerywnik gitarowo-szeptany, dający na chwilę odetchnąć przed ostatnim uderzeniem Nights Comes, Blood Black. Płytę utrzymano w klimacie zdominowanym przez ciemność, smutek i zło.
[2] był pozycją znacznie dojrzalszą i szybko stał się ikoną rosnącego w siłę szwedzkiego deathu. Brzmienie zyskało na mocy, a wokal Lindberga nabrał wyrazistości i jadu (Raped By The Light Of Christ, Blood Of The Sunsets). Krążek jednocześnie eksplorował rejony do tej pory obce dla ekstremalnego grania. Zrezygnowano z niepotrzebnych skrzypiec, ale zaproponowano wiele nowych pomysłów w sferze harmonii. Szalenie energiczne, choć niekoniecznie skomplikowane riffy poparto solidnym poziomem instrumentalnym. Nieprzekonywała tylko mało drapieżna gra duetu Björler-Svensson. Formacja potrafiła grać szybko, ale niespecjalnie ciężko. Intrygujący [3] przyrównano do osiągnięć Entombed - album zdominowały utwory oparte na przeszywających riffach i wreszcie znakomitym śpiewie Lindberga (The Swarm, Forever Blind, akustyczne interludium And The World Returned). Grupa promowała materiał koncertując z Anathemą i My Dying Bride. Wydany dla Earache [4] był najbardziej dojrzałym dziełem kwintetu (Slaughter Of The Soul, Under A Serpent Sun, Nausea), a w utworze Cold wystąpił gościnnie Andy La Rocque (ex-EF Band, King Diamond). W 1995 Lindberg zaśpiewał w trzech kawałkach na EP-ce Carpet Ceremonial Oath. W listopadzie tego samego roku At The Gates wystąpili w Krakowie z okazji 5-lecia "Metal Hammer". W 1996 niespodziewanie zespół rozpadł się u szczytu kariery, a swoistym testamentem okazał się [6] - zbiór nagrań archiwalnych.
Tomas Lindberg śpiewał w thrash/deathowym The Crown, Lock Up, Nightrage, niemal nu-metalowym The Great Deceiver (EP-ka Cave-In w 1999, EP-ka Jet Black Art w 2000, A Venom Well Designed w 2002 i Terra Incognito w 2004) oraz wraz z Erlandssonem w The Lurking Fear (Out Of The Voiceless Grave w 2017). Adrian Erlandsson założył z Björlerami The Haunted, bębnił ponadto w Cradle Of Filth, Brujeria, Paradise Lost i Vallenfyre. Alf Svensson wraz ze swoją żoną Sarą utworzyli projekt Oxiplegatz, który grał elektroniczny "przestrzenny" metal. To dziwadło wydało trzy krążki: Fairytales w 1994, Worlds And Worlds w 1996 i Sidereal Journey w 1998.

Jonas Stalhammar (ex-Utumno, ex-God Macabre, ex-The Crown, The Lurking Fear, Bombs Of Hades)