Szwedzki kwintet powstały w 1980 w Göteborgu. Zadebiutował ponad 24-minutową kasetą "Demo 1983", na której zaśpiewała 19-letnia Therese Hanseroth, a bębnił Björn Centergran. Po przemeblowaniu składu przystąpiono do realizacji nagrań na debiutancki krążek, który ukazał się ostatecznie w marcu 1985 nakładem fikcyjnej wytwórni Musik Bolaget (muzycy sfinansowali wszystko z własnych kieszeni). Album zawierał dość banalną kolekcję bliźniaczo do siebie podobnych utworów, które nie mogły trafić w gusta zwolenników ceniących sobie ciężar i energię NWOBHM. Głos Haakana Ringa miał w sobie coś z Kinga Diamonda i te wysokie zaśpiewy nie czyniły go manierycznym wokalistą. Facet nie potrafił tak naprawdę zaśpiewać ani drapieżnie ani klimatycznie. Po gruntownej zmianie składu, Björnshög i Lundgren postanowili nadać karierze zespołu nowe oblicze. Drapieżny [2] oscylował między heavy a powermetalem, natomiast poszczególnym kompozycjom nadano ponury i niepokojący charakter, spychający same melodie na drugi plan. Zenny Gram śpiewał gardłowo i na granicy krzyku, co pasowało bardziej do chłodnych kawałków w rodzaju Who I Am?, niż łatwiejszych numerów spod znaku Spellbreaker. W pewnym sensie ten krążek stanowił szwedzką odpowiedź na amerykański powermetal, zabrakło jednak elementu faktycznie budzącego zainteresowanie. Ta podana na zimno agresywność była mało atrakcyjna (Beware) i lepiej wypadł szybszy Religion z najbardziej efektownym riffem na albumie. Próba grania epickiego w Dark Heroes pozostawiała obojętnym. W Living Dead można było wychwycić echa stylu wypracowanego przez Kinga Diamonda, ale również budowanie klimatu horroru nie było mocną stroną Destiny. Największą wadą tytułowego Atomic Winter była rozwlekłość bez żadnego rozwinięcia ani sensownej kulminacji. Ekipa od czasu do czasu wykorzystywała klawisze w tle, ale nie robiły one wrażenia przy nijako brzmiących gitarach. Nieźle natomiast w procesie produkcji ustawiono perkusję i bas. Beznamiętny w swej drapieżnej ostrości Zenny Gram kompromitował się w najwyższych rejestrach fatalnym piskiem, a przeciętne w większości kompozycje stanowiły bladą kalkę nagrań analogicznych zespołów zza Oceanu. Na dobrą sprawę był to falstart po raz drugi, choć zespół nie zrezygnował i wydane w znów zmienionych składach kolejne płyty zostały przyjęte przychylniej przez szwedzką publiczność. Jednak na wskutek beznadziejnej dystrybucji wytwórni Gothenburg Noiseworks, pozostały one znane garstce fanów. [5] zawierał ciężki heavy z lekką domieszką progresu, a [6] był ponownie odegranym debiutem w nowym składzie (dorzucono dwa bonusy - Ode To You i No Way Out).
Zenny Hansson śpiewał potem w Treasure Land. Hakan Svantesson grał w heavymetalowych Metal Raider (EP-ka Iron Forge w 2018 i EP-ka Raid The Night w 2019). Therese Hanseroth zaręczyła się w późniejszych latach ze Stefanem Björnshögiem - zmarła 17 stycznia 2012 w wieku 48 lat. Kristoffer Göbel śpiewał w hard`n`heavymetalowym Six Foot Six (The Six Foot Six Project w 2018 i End Of All w 2020).

Zenny Hansson (ex-Ironside), Jonas Heidgert (Dragonland),
Kristoffer Göbel (Falconer), Veith Offenbächer (ex-Dawn Of Destiny), Michael Aberg (ex-Nostradameus)