
Amerykańska grupa powstała w 2012 w kalifornijskim Citrus Heights. Pierwsze trzy EP-ki nagrano z dość znanym wokalistą Normanem Skinnerem. W listopadzie 2015 wszystkie nagrania zebrano na składance The Astronomical Queen Of Time And Space, na którą trafiły m.in. trzy znane już przeróbki: Godzilla Blue Öyster Cult, Something About You Boston oraz Transformers Lion. Jednakże po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Divebomb Records, Jason Ashcraft postawił na współpracę z Johnem Yellandem. Do nagrania [4] skorzystano z pomocy perkusisty Justina Tvetana i kilku zaproszonych gitarzystów. Wystąpił także Arjen Anthony Lucassen w rozbudowanym Journey Beyond The Stars. Dire Peril okazał się wypadkową bardziej progresywnego podejścia Yellanda do powermetalu i kosmicznej tematyki poruszanej przez Helion Prime, tutaj akurat w oparciu o znane dzieła filmowe i literackie. Znaczną część kompozycji zbudowano na thrashowej rytmice i znanym już raczej powszechnie zestawie riffów i nawet po części progresywny w konstrukcji (wspomniany już) Journey Beyond The Stars zawierał długą partię o zdecydowanie thrashowej estetyce. Utwory były dobre, momentami w łagodniejszych klimatycznych partiach nawet bardzo dobre i przykuwały także uwagę specyfiką przekazu jak w spokojnie poprowadzonym Enemy Mine. Patrząc na całość realnie nie było to jednak jakieś porywające dzieło. Numery nie zapadały w pamięć, trudno też znaleźć jakieś wyróżniające się killery. Po prostu solidna powermetalowa robota, pozbawiona jednak indywidualności. Realną chwytliwość Helion Prime zatracono, a to co wniósł Yelland w zasadzie już było na dwóch pierwszych albumach Judicator. Sam frontman w dobrej dyspozycji wokalnej, a gra Ashcrafta ani nie budziła zachwytu, ani krytyki. Solówki zaproszonych gitarzystów w sumie nieciekawe: Carlos Alvarez w Enemy Mine i Always Right Here, Christian Münzner również w Always Right Here, a na całym albumie popisywał się Taylor Washington. Za orkiestracje i smyczki odpowiadał Austin Bentley. Produkcyjnie płyta poprawna, jednak moc energicznych i nieraz thrashowych zagrywek rozmywała się w raczej suchej i płaskiej gitarze. Krążek przewrotu nie dokonał - po prostu taki bonusowy materiał dla maniaków zarówno Judicator, jak i Helion Prime.
Norman Skinner śpiewał w Skinner (EP-ka The Enemy Within w 2012 i Sleepwalkers w 2014), Hellscream (Made Immortal w 2013 i Hate Machine w 2019) oraz Niviane. Jason Ashcraft założył Planeswalker (Tales Of Magic w 2022), a John Yelland śpiewał w power/doomowym Behölder (In The Temple Of The Tyrant w 2025).
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1] | Norman Skinner | Jason Ashcraft | Jeremiah Bear | ? | |
| [2] | Norman Skinner | Jason Ashcraft | Jeremiah Bear | Justin Tvetan | |
| [3] | Norman Skinner | Jason Ashcraft | Jearme Greathouse | Jeremiah Bear | Justin Herzer |
| [4] | John Yelland | Jason Ashcraft | Taylor Washington | ? | Justin Tvetan |
Norman Skinner (ex-Tramontane, ex-Machine Called Man, ex-Imagika), Jason Ashcraft / Justin Herzer (Helion Prime),
John Yelland (ex-Shadowseer, Judicator, Disforia, Principium)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2012 | [1] Astronomical Minds EP |
| 2014 | [2] Queen Of The Galaxy EP |
| 2015 | [3] Through Time And Space EP |
| 2018 | [4] The Extraterrestrial Compendium |
