
Szwedzki zespół powstały w 2001 w Lilla Edet z inicjatywy bliźniaków Rimmerfors. Zadebiutował dwoma demówkami: "I En Tid Som Var" w 2002 i "Huldran" w 2004. Formacja zaprezentowała folk metal inspirowany czasami Wikingów i folklorem skandynawskim przy bogatym wykorzystaniu dawnych instrumentów ludowych - bębnów, piszczałek, lutni, dud, drumli, skrzypiec i innych. W czysto folkowej stylistyce Fejd dało się wyczuć wpływy dwóch innych grup szwedzkich: Garmarny i Hedningarny. Ulotna muzyka znalazła wielu wielbicieli, choć jej przeciwnicy wskazywali na mały wkład Fejd w rozwój folkowej sceny i brak własnej oryginalności. Faktycznie coś w tym było - kwintet kuł swój miecz rzetelnie jak większość rzemieślników, lecz nie przyozdabiał go runami, które mogłyby go wyróżnić spośród pozostałego oręża. Najlepiej brzmieniowo wypadł [3], nieco mocniejszy i z odpowiednią dozą energii. Przyjemny wokal Rimmerforsa nadawał wszystkiemu nieco nostalgicznej nuty, a muzyka łagodnie bujała w rytm powtarzanych motywów. Generalnie Fejd nie zawodzili tam, gdzie wyłożyło się wiele folk-metalowych kapel, czyli przy graniu na akustycznych instrumentach. Tu chodziło raczej o rockowe i metalowe podkręcenie piosenek w zamierzeniu folkowych, a nie o nadanie folkowego charakteru kompozycjom z zupełnie innej bajki. Fejd osiągał metalowe brzmienie bez użycia przesterowanych gitar, a linie melodyczne opierały się na bouzouki połączonego z sekcją rytmiczna. Na [4] do najciekawszych momentów należało zaliczyć elektryzujący wstęp w postaci Ulvsgäld, roztańczony Den Skimrande i patetyczną balladę Vindarnas Famn. W końcu na [5] pojawiły się przesterowane gitary i riffy, ale nawet one nie zmieniały radykalnie dotychczas wypracowanego stylu. Pewne wątpliwości pojawiały się natomiast już przy pierwszej solówce i pseudo-progresywny wydźwięk nakazał zastanowić się czy nie skopiowano w tej sferze za dużo z Therion. Na tym niezłym w sumie krążku ostatecznie do pełni szczęścia zabrakło mini-hitów na miarę tych z poprzednika jak Svart czy Ingjald Illrade.
| ALBUM | ŚPIEW, MORAHARPA | DUDY, DRUMLA, LIRA KORBOWA, BOUZUKI | KLAWISZE | BAS | PERKUSJA | GITARA |
| [1-4] | Niklas Rimmerfors | Patrik Rimmerfors | Lennart Specht | Thomas Antonsson | Esko Salow | - |
| [5] | Niklas Rimmerfors | Patrik Rimmerfors | Lennart Specht | Thomas Antonsson | Esko Salow | Per-Owe Solvelius |
Lennart Specht / Thomas Antonsson / Esko Salow (wszyscy ex-Pathos i Nostradameus),
Per-Owe Solvelius (ex-Darkness/SWE, ex-Power Supreme, ex-Igneous Human, Trident, Lancer)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2006 | [1] Eld EP |
| 2009 | [2] Storm |
| 2010 | [3] Eifur |
| 2013 | [4] Nagelfar |
| 2016 | [5] Trolldom |
