Norweska grupa założona w 1971 w Knapstad. W październiku 1974 nagrała znakomity debiut w Arctic Studios w Trondheim. Muzyka była specyficznie skandynawska, nieco na wzór fińskiego Elonkorjuu czy szwedzkiego November, ale przede wszystkim na młodych muzyków wpłynął brytyjski heavy-rock spod znaku angielskiego Uriah Heep (Samhold) i irlandzkiego Thin Lizzy. Przewijały się również elementy australijskiego Blackfeather czy niemieckich Lucifer's Friend (Fattig Men Fri) i Twenty Sixty Six And Then. Było to świetne melodyjne granie (For Sent A Angre, Satans Skorpe), pomimo organów nastawione gitarowo. Krążek był stanowczo za krótki - te niespełna 36 minut ledwo się rozkręciło, a już album się kończył. Z każdego numeru emanował potencjał, materiał był zróżnicowany, a ekipa świetnie odnajdowała się nawet w graniu nieco romantycznym (I Ly Av Morket). Utwory zachwycały bajecznymi duetami gitarowymi spod znaku Wishbone Ash i patetyczną barwą głosu Jahrena. Ten hard/prog nasycono dodatkowo norweskimi tekstami o charakterze poetyckim.
W 1975 skład się posypał: Lasse Nilsen przeszedł do prog-rockowego Bazar, natomiast Svein Ronning i Knut Ragnar Lie odeszli do Déja Vu (Between The Leaves w 1976). Z nowymi muzykami zrealizowano drugą płytę, która w znacznej mierze odchodziła od heavy-rocka na rzecz nieco komercyjnie brzmiącego progresywnego rocka. Nowe nabytki okazały się utalnetowane: gitarzysta Fezza Ellingsen zagrał także na flecie, a Halvdan Nedrejord korzystał z akordeonu. Wszystko nagrano w styczniu 1976 z orkiestrą Trondheim. Po nagraniu [2] Ellingsena zastąpił na gitarze John Hesla, kumpel Bendiksena z formacji Flax. Po nagraniu nowych czterech kawałków w 1977, ekipa zmieniła nazwę na Ice i zaczęła wykonywać utwory po angielsku. Ostatecznie w sierpniu 1978 grupę rozwiązano. Bernt Bodahl przeniósł się do USA i dorobił się fortuny jako współudziałowiec American Seafoods. Jahren, Ronning i Lie dołączali do symfoniczno-progowego Kerrs Pink. Wydany po latach składankowy [3] zawierał sesję z radio z 1975, cztery kawałki zaśpiewane po angielsku z czasów Ice oraz trzy kompozycje z trasy koncertowej z 1991. Późniejsze okazjonalne występy zahaczały o koncert w Parkteatret w Oslo 3 grudnia 2006 oraz festiwal "Subtacto" latem 2007 (też w Oslo).
Willy Bendiksen grał potem w The Snakes, Jörn i u Kena Hensley`a.

Fezza Ellingsen / Halvdan Nedrejord (obaj ex-St.Helena)