Polski wokalista (ur. 20 listopada 1958), znany z Turbo, Ceti i Non Iron. W 1999 postanowił nagrać krążek solowy i wydać go nakładem wytwórni Metal Mind. Mimo, że na dobrą sprawę [1] był płytą Ceti właśnie, rozmaite - głównie pozamuzyczne - względy zadecydowały o tym, że była ona sygnowana jedynie nazwiskiem wokalisty. Na nowe i zdecydowanie metalowe oblicze zespołu duży wpływ miało odmłodzenie składu. Okładka niosła ze sobą czytelny pacyfistyczny przekaz. Album otwierało klawiszowe intro Głosy Wyklętych autorstwa Marihuany. Reszta płyty była ostra, a najlepszymi kompozycjami były właśnie te najszybsze jak Schron, Agresja oraz trzyczęściowy Trychotomia z połamanym rytmem i świetnym tekstem dotyczącym wojny w Jugosławii. Wyróżniał się też In The Name Of Law, jedyny oprócz coveru Led Zeppelin Four Sticks utwór zaśpiewany po angielsku. Podkreślenia wymagało zastosowanie przez Kupczyka całej gamy świetnych i zróżnicowanych partii wokalnych. Poza wręcz speedowymi zagrywkami, również zwolennicy klasycznego heavy znaleźli tu coś dla siebie, jak dłuższa i wzbogacona werjsa kawałka Turbo Sztuczne Oddychanie. Zastosowano sporo elektroniki i efektów komputerowych, ale raczej na zasadzie dodatków niż przesadnego udziwniania, jak jęki i stękania w Orgii i Koko Dżambo. Ten ostatni kawałek posiadał udany jajcarski tekst ("Z dyskoteki cię wyhaczam, twą głupotę ci wybaczam").
Podobny z charakteru, choć jeszcze bardziej ukierunkowany heavymetalowo był [2]. Od strony technicznej nie można było przyczepić się praktycznie do niczego, a całość cechowała znakomita produkcja. Nie zadowalał natomiast sposób gry Burzyńskiego i aż się prosiło, by w paru utworach riffy przyspieszyły, by dodać trochę czadu do mało melodyjnych solówek. Pozytywne wrażenie robił otwierający XIV - Nie Pytaj z niemal thrashowym wejściem, doskonale komponujący się z wokalem Kupczyka śpiewającego jak za starych czasów i z niebywałą energią. W podobnym klimacie utrzymane były Demony Czasu i przebojowy Feniks z nałożonymi wokalami. Legendarną Kawalerię Szatana na myśl przywodził Przemijanie z nieco egzotycznym klimatem oraz własna wersja Komety Halley`a. Do momentów zaniżających poziom albumu należały za to Sati (Hakhim Al Farikka), mało zadowalające Ciemność i Pearl Harbor oraz chaotyczny Życie I Kres. Kompletną porażką był Atlantyda - Historia Zaginionej Oceanii - czytany przez Toma Horna fragment książki autorstwa Mor Jokai przy akompaniamencie prostego akordu.
Grzegorz Kupczyk odebrał 28 listopada 2012 Złoty Krzyż Zasługi za wybitny wkład w kulturę narodową z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego.

Grzegorz Kupczyk (ex-Turbo, Ceti, ex-Non Iron), wszyscy pozostali związani z Ceti