Polski zespół hard rockowy założony w 1985 w Poznaniu. Muzycy mieli dość łatwy start, gdyż Leszek Szpigiel i Wojciech Hoffmann znali Tomasza Dziubińskiego, szefa wytwórni Metal Mind. Ekipa zadebiutowała kasetą "Non Iron" w 1987, będącą zapisem koncertu z chorzowskiej "Leśniczówki" z czerwca 1987. Przed większą publicznością Non Iron zaprezentowali się na festiwalu w Jarocinie w 1988, a następnie w tym samym roku wykonała piosenkę Nie Wszystko Można Mieć na festiwalu w Opolu. [1] był co najmniej udanym studyjnym debiutem, z wieloma popisami gitarowymi, jednak muzyce brakowało drapieżności, a wiele utworów w rodzaju Życia Król czy Jak Cień Snuję Się po prostu odegrano bez grama energii. Najlepiej wypadły Brat Wielkiej Biedy, Przeklęta Noc oraz To Wszystko Słowa Słowa. Dość niesłusznie rodzima prasa określiła album jako banalny i staroświecki, nie doceniając umiejętnych zabarwień bluesowych w strukturach kompozycji. W tej niezbyt ostrej formule doskonale sprawdził się głosowo Leszek Szpigiel, lecz w kilka miesięcy później wokalista przeszedł do Wilczego Pająka, a w 1990 zdecydował się na emigrację do RFN.
Jego miejsce zajął frontman Turbo Grzegorz Kupczyk, który wcześniej gościnnie zaśpiewał w tytułowym Innym Niepotrzebni. Z nim nagrano sprawiający lepsze wrażenie [2]. Gościnnie na krążku zagrał klawiszowiec Lombardu Grzegorz Stróżniak. Nowy materiał brzmiał nowocześniej i bardziej metalowo, wyczuwało się wręcz radość grania (Heaven On The Earth, My City Will Die Soon, ballada I Never Let You Go). Ciekawostką był Schizophrenic Talks - niejako podróbka The Last In Line Dio. Na [3] muzycy przedstawili hard rockowe utwory nawiązujące do wczesnego okresu działalności jak Stupid Doll, wzbogacając aranżacje o harmonijkę ustną. Krążek zawierał także akustycznie rozpoczynające się ballady, a sam dobór numerów mógł się podobać, gdyż całość wykonano z przekonywującą dynamiką i dbałością o precyzję brzmienia. Jednak i ten album nie odniósł żadnego sukcesu, a Non Iron po kilku sporadycznych koncertach zakończył działalność na początku 1993.
Leszek Szpigiel śpiewał później w Crows, Scanner, Duke i Mekong Delta.

Wojciech Hoffman (Turbo), Grzegorz Kupczyk (ex-Turbo, Ceti), Andrzej Łysów (ex-Turbo)