Heavymetalowa grupa utworzona w Poznaniu w 1990 przez Grzegorza Kupczyka. Przez cały swój okres istnienia niesłusznie spotykała się z niewielkim zainteresowaniem artystycznym i komercyjnym. Od początku w zespole poza Kupczykiem grała na klawiszach Maria Wietrzykowska (ur. 8 grudnia 1967), która Grzegorza poznała w 1985 na Wydziale Wokalnym w Zespole Szkół Muzycznych II stopnia w Poznaniu. Przez pierwsze miesiące Ceti traktowane było jako projekt uboczny, gdyż Kupczyk i Łysów udzielali się jednocześnie w Non Iron. Spodziewano się, że debiut będzie pełnowartościowym nawiązaniem do chwalebnych czasów Turbo - tak się jednak nie stało. Obok rasowych i pełnych heavymetalowej werwy kawałków, takich jak Bieg Straceńców czy Ściana Płaczu (w obu wystąpił gościnnie Czesław Niemen), album zawierał także nieokreślony miękki hard`n`heavy oparty na klawiszach (Na Progu Serca, Holiday In Agricento), a także coś dla maniaków Deep Purple (CETI). Przez kolejne dwa lata zespół występował w klubach, wyjeżdżał też na pojedyncze koncerty do Niemiec. Taki rwany styl życia ostatecznie nie zaszkodził [2] - płycie znacznie lepszej od poprzedniczki. Mimo wszechobecnych klawiszy Marihuany i niedoskonałej angielszczyzny Kupczyka, albumu słuchało się z przyjemnością (Harley`s Soul, Burning Fantasy). Część udanych utworów zaśpiewano także po polsku (Zło Jest Wszędzie, cover Turbo Sztuczne Oddychanie). Można jedynie przyczepić się do Intra, czyli "Tako Rzecze Zaratustra" Richarda Straussa, które było równie oklepane (m.in. film "Odyseja Kosmiczna 2001"), co niepotrzebne. Nad całością krążyły duchy Iron Maiden oraz Whitesnake - Kupczyk zresztą zawsze przyznawał się do swej fascynacji Coverdale`m.
Bardzo dobry był również [4] - tym razem teksty dotyczyły rzeczy poważniejszych (podniosły Epitafium, znakomity Faraon, ballada Miłość Nienawiść Śmierć). Mimo to album nie znalazł wielu nabywców. 15-lecie działalności Kupczyk uczcił wydaniem w 1996 płyty Moje Urodziny, na której obok kawałków Ceti znalazły się utwory Turbo i Non Iron. Nagrany po latach [5] to prawdziwy heavymetalowy ogień (Falcon`s Fight z gościnnym udziałem Petera z Vader, Time To Fly, Ciało i Krew). Muzyka z tego krążka powalała dojrzałością i profesjonalizmem, wszystko było tu odpowiednio nagrane i zaaranżowane. Znalazło się miejsce na szybkie i mocne kawałki, a także wolne nastrojowe numery. Były świdrujące solówki Burzy, wyśmienite wokale Kupczyka, a nawet przepiękne instrumentalne partie ozdobione melancholijnym śpiewem Marihuany. Dla niektórych album ten to klasa światowa i aż szkoda, że Ceti jako polska kapela nie mogła bardziej wybić się na zewnątrz. Nie obniżał poziomu [7] - podsumowanie należałoby zacząć od Grzegorza Kupczyka. Brzmieć to może jak banał, ale w takiej stylistyce i na takim poziomie w Polsce nie śpiewał nikt. Słyszalne były nawiązania do wokalnych mistrzów gatunku, ale Kupczyk nigdy się tego nie wypierał traktując to raczej w kategoriach cnoty niż grzechu. W muzyce udanie zostały wyważone proporcje między gitarami, instrumentami smyczkowymi i klawiszami. Mimo, że tych ostatnich jest sporo, wcale nie przesładzały całości i nie czyniły obrazu płyty cukierkowatym.
Grzegorz Kupczyk uczestniczył gościnnie w nagraniach wielu artystów: Ira, Shout, Aion, Acid Flamenco, Esquarial i Panzer X.

Grzegorz Kupczyk / Andrzej Łysów (obaj ex-Turbo), Tommy Roxx (ex-Crystal Viper)