Hiszpański zespół powstały w 1985 w Madrycie z inicjatywy braci Arias. Gdyby nie znać rodowodu tej grupy, słuchając jej można było pomyśleć, że miało się styczność z solidną kapelą amerykańską. Angielskojęzyczne teksty i bardzo dobry akcent wokalisty Tony`ego Cuervasa mogły zapewnić formacji sukces nawet za Oceanem. W tym celu brzmienie na debiucie zmiękczono i nie wysuwano się poza obręb melodyjnego hard rocka połączonego z hair metalem i AOR. Miano hitu płyty przysługiwało z pewnością I Will Be There i tylko trochę ustepowały mu Walking, Take My Hand oraz I Should Be Stronger. Na uwagę zasługowały talenty poszczególnych muzyków - Niagary nie tworzyli ludzie przypadkowi, a mistrzowie własnych instrumentów. [2] był ostrzejszy - znalazły się na nim nawet heavymetalowe Out Of Control, Satisfied czy Running Wild, ale kwintet najpewniej poruszał się na polu AOR/hard rocka. Najlepszym przykładem utworu z tamtego okresu był Free Like The Wind, w którym wymowę szybkiego tempa łagodziły w sposób specyficzny klawisze. Po wydaniu płyty nastąpiło kilka lat uboższych, po czym kapela powróciła z nowym frontmanem José Antonio Manzano i jak się okazało, [3] stanowił pożegnanie z kastylijskimi fanami.
Manolo Arias dołączył pod koniec 2000 do Muro. Bracia Arias i Jose Martos po latach znów weszli do studia - tym razem pod szyldem Atlas. Składu dopełnił wokalista Ignacio Prieto (znany z Eden Lost), który swego czasu przewinął się przez Niagarę. Ten projekt nagrał trzy krążki: Atlas w 2008, Against All Odds w 2010 oraz Contra Viento Y Marea - również w 2010. Angel Arias grał potem w Barón Rojo. José Antonio Manzano zmarł 31 marca 2019 na raka w wieku 60 lat.

José Antonio Manzano (ex-Tebeo, ex-Banzai, ex-Zero, ex-Manzano, ex-Emergency),
Manolo Arias (ex-Bella Bestia)