Angielski kwartet założony w 1984 w Birmingham. Debiutancka EP-ka zawierała sześć szybkich kawałków ani przesadnie ekstremalnych ani rozbudowanych. Uwagę zwracał silny wokal Lyndy Simpson, nie tracący jednak kobiecego charakteru. Gitarzysta Mitch Dickinson wykorzystał pomysłową koncepcję z powtarzaniem i wymiennością riffów, dzięki czemu materiał nabierał chwytliwości. Brakowało na tym trwającym nieco ponad 26 minut wydawnictwie porządniejszego brzmienia, szczególnie w sferze wokalnej. Na [2] zrezygnowano z szaleńczej galopady na rzecz skomplikowanych zwolnień oraz transowych riffów. Nawet głos Lyndy uległ lekkiej zmianie i tym razem wydawał się wyraźniejszy. Szczytowym osiągnięciem był wydany w kwietniu 1989 przez wytwórnię Metal Blade [3]. Zawierał mnóstwo muzycznej przestrzeni, którą wykorzystano w dojrzały, umiejętny i nietuzinkowy sposób. Tak naprawdę mało kto wówczas grał podobnie. Przetransformowano diametralnie pierwotną koncepcję grania, lecz w rezultacie okazało się to wyborem nadzwyczaj słusznym. Dobra produkcja wreszcie pozwoliła odkryć w pełni umiejętności wokalne Lyndy. Spowolnienie tempa o co najmniej połowę w stosunku do debiutanckiej EP-ki wydawało się być strzałem w dziesiątkę. Muzyka nabrała masywności, ciężaru i niemal hipnotycznego wydźwięku. Niektóre momenty przypominały nawet doomowe osiągnięcia z elementami metalu progresywnego, co dało to prawdziwie piorunujący efekt. Podobać się mogło wykorzystanie wstawek akustycznych o charakterze niemal balladowym. Szkoda, że Sacrilege nie znalazł większego uznania i rozwiązał się w 1992.
Ukazały się trzy składanki z demówkami: Within The Prophecy - The Demos w 2009, Time To Face The Reaper (The Demos 1984-86) w 2009 oraz Reaping The Demo(n)s w 2010. Frank Healey grał potem w Cerebral Fix (z Bakerem), Benediction i Memoriam (w którym bębnił też Spikey Smith).