Brytyjska grupa powstała w 1996 w Barnsley, kiedy to w gronie Saxon doszło do poważnej scysji między Billem Byfordem i Grahamem Oliverem. W rezultacie ten drugi odszedł i postanowił kontynuować działalność muzyczną w nowym przedsięwzięciu, zapraszając do współpracy byłą sekcję rytmiczną Saxon, przy okazji wykorzystując pierwotną nazwę tego zespołu. Jedyny album tego projektu to jakby dwa wydawnictwa w jednym - kilka utworów bardzo przypominało dokonania Saxon, natomiast reszta to dźwięki zakorzenione w hair metalu. Wydaje się, że przede wszystkim do fanów takiego pudel-grania ta płyta była przeznaczona. I tak z jednej strony na wydawnictwo trafiły brzmiący niczym amerykański heavy/power Bitch Of A Place To Be, dynamiczny Love Your Misery, ostry jak brzytwa More For Me z perkusyjnym wstępem Gilla czy saxonowy Victim You, a z drugiej - tak rozmyte jakościowo numery jak Treacherous Times, Old School, Evil Sweet Evil czy bezpłciowa ballada I Still Care. Ted Bullet śpiewał bardzo melodyjnie i swobodnie, a jego maniera raz przypominała Byforda, raz Paula Stanley`a z Kiss (Past the Point), a czasami silił się na stworzenie własnego stylu śpiewania z miłą dla ucha chrypką. Warto również podkreślić udane dialogi gitarowe obu gitarzystów. Na siłę możnaby pokusić się o porównanie, że styl zespołu stanowił połączenie Krokus, Dokken i Saxon. W tamtym czasie nie było to zbyt popularne granie i krążek przeszedł bez większego echa, nie zbierając pochlebnych recenzji. Wkrótce Oliver, Conway i Dawson powołali do życia Oliver/Dawson Saxon i zajęli się wykonywaniem na żywo klasycznych numerów Saxon.
Reedycja z 2001 wydana przez wytwórnię Angel Air Records zawierała cztery bonusy z koncertu na Wyspie Man: I Still Care, 747 (Strangers In The Night), No Ones Getting Over i Old School.

Graham Oliver / Steve Dawson (obaj ex-Saxon), Pete Gill (ex-Saxon, ex-Motörhead), Haydn Conway (ex-Saracen)